Tímarit lögfræðinga - 01.06.1969, Blaðsíða 39

skoða íbúðina betur og hafi þá sölumaðurinn einnig verið
viðstaddur.
Skýrði stefnandi svo frá, að nokkru síðar hafi sölumað-
ur hans átt tal við stefnda M., sem þá hafi sagzt vera bú-
inn að selja húsið. Hafi þá M. verið inntur eftir sölulaun-
um, en án árangurs.
M. lýsti því fyrir dómi, að hann hefði veitt stefnanda
umboð til að selja umrædda fasteign, sem verið hefði sér-
eign hans, skv. kaupmála milli þeirra hjóna M. og K. Þá
viðurkenndi M., að komizt hefði á samband milli sín og
V. fyrir milligöngu stefnanda eða fasteignasölu lians.
Einnig viðurkenndi M., að stefndi K. hefði vitað um það,
að stefnandi Iiefði eignina til sölu og hefði hún ekki haft
neitt á móti því. Stefndi, M., skýrði hins vegar svo frá, að
fasteignasala stefnanda hefði gefizt upp við að reyna að
selja eignina og hafi hann þvi skömmu síðar veitt G.
nokkrum einkaumboð til sölu hennar.
Skýrði M. svo frá, að fasteignasölu stefnanda hefði eigi
tekizt að koma samningum við V. endanlega á.
Af öðrum vitnaskýrslum í málinu, var Ijóst, að samn-
ingar fyrir milligöngu stefnanda, strönduðu aðallega á
deilum milli kaupanda og seljanda um vexti, auk annarra
atriða, og ennfremur er ljóst, að áðurnefndur G. gekk frá
sölunni milli kaupanda og seljanda nokkrum dögum síð-
ar.
Við hinn munnlega flutning málsins upplýstist, að um-
rædd fasteign hafði verið hjúskapareign stefnda M. 1 for-
sendum dómsins segir svo: „Þegar virt er það, sem hér
hefur verið rakið, um afskipti fasteignasölu stefnanda af
væntanlegri sölu eignarinnar, viðræður um söluskilmála,
svo og j)að, sem fram er komið um endanlega söluskil-
mála, ])á þykir fasteignasala stefnanda hafa átt slíkan
j)átt í að koma sölunni á, þótt ekki ætti hún þátt í endan-
legurn samningaumleitunum og gengi ekki frá sölunni
endanlega, að stefnandi eigi rétt á þóknun af þeim sökum.
Stefndi M. fól einn fasteignasölu stefnanda að selja um-
Tímarit lögfræðinga
123