Tímarit lögfræðinga - 01.06.1969, Side 35

Lið nr. 5 í kröfugerð stefnanda var ekki mótmælt tölu-
lega og var hann því tekinn til greina að fullu.
Kröfu stefnanda um miskabætur þótti skorta lagastoð
og var hún því eigi tekin lil greina.
(Dómur hæjarþings Reykjavikur þaim 8. aprí 1 1965).
Vinnusamningar.
Mál þetta höfðaði konan A gegn veitingahúsinu B hér
í borg, til greiðslu á ógreiddu kaupi og orlofsfé samkvæmt
reikningi að fjárhæð kr. 10,062,98 auk vaxta og máls-
kostnaðar.
Stefnandi var starfsmaður hins stefnda veitingahúss
l'rá 1. júní 1962 til 15. marz 1963 og vann hún við eldlnis-
störf. Því var ómótmælt haldið fram, að hún hafi allan
þennan tíma verið félagsbundin i félagi starfsfólks í veit-
ingahúsum.
í málinu var ágreiningur um ])að, hvort og hvernig
samizt hefði milli aðila í upphafi. Hélt stefnanda því fram,
að ekkert hefði verið rætt um kaup hennar og kjör, er
hún réðst til hins stefnda veitingahúss. Af hálfu stefnda
var því hins vegar haklið fram, að samið hafi verið um
þau kjör, er stefnanda naut, er hún var í þess þjónustu.
Hafi það verið sömu kjör og aðrir starfsmenn, sem
gegndu sambærilegum störfum í veitingahúsinu, nutu.
Maður sá, sem réði stefnanda til starfa, bar það fyrir dómi,
að hann gæti ekki „ímyndað sér annað, en hann hafi sagt
henni (stefnanda), hver kaup og kjör hún skyldi liafa,
m. a. mánaðarkaup, enda hafi hún ávallt fengið greitt
mánaðarkaup, og aldrei hreyft athugasemdum í ])ví sam-
bandi“.
Stefnandi var við störf í veitingahúsi stefnda fjóra daga
í viku hverri. Annan hvern dag var vinnutíminn frá kl.
14,00 til miðnættis, en annan hvorn dag frá kl. 20,00 til
miðnættis. Stefnandi fékk greitt mánaðarkaup, fullt kaup
skv. samningi félags starfsfólks í veitingahúsum og Sam-
Tímarit lögfræðinga
119