Tímarit lögfræðinga - 01.06.1969, Page 55
hafi átt að greiða helming sameiginlegs liitakostnaðar.
Það var einnig ágreiningslaust, að stefndi K. hafi greitt
stefnanda kr. 2,112,87, vegna hitakostnaðar á því tíma-
bili, sem að ofan greinir. Hins vegar var ágreiningur með
þeim um, hve mikinn hluta kostnaðarins stefnda K. bæri
að greiða. Vegna þessa ágreinings var tvívegis lokað fyrir
hita í íbúðum þeirra og kom það fram í málinu, að stefn-
andi greiddi samtals kr. 50,00 fyrir að fá opnað fyrir á
ný. Stefndu í málinu voru hjón. Þau fengu leyfi til skiln-
aðar að borði og sæng með leyfisbréfi dóms- og kirkju-
málaráðuneytisins 13. september 1965, og skyldi eignum
skipt opinberum skiptum. Þeim skiptum var eigi lokið,
er dómur gekk í málinu. Að þeim dómi gengnum bjó kon-
an í íbúðinni að L.-götu 13. Frá því skömmu eftir að kon-
an fluttist í íbúöina á árinu 1963, hafði hún tekið þangað
börn til gæzlu. Dvöldust þau yfirleitt frá því kl. 8,00—9,00
á morgnana og fram til kl. 17,00 á daginn eða nokkuð
lengur. Fyrir kom þó, að börnin dveldust þar allan sólar-
hringinn. Stefnandi taldi, að þessi starfsemi ylli ónæði.
Aðilar málsins komu fyrir dóm. Stefnda B. sagði m. a.
fyrir dómi, að hjá sér hefðu verið fjögur til fimm börn á
aldrinum 9 mánaða til þriggja ára. Hjá sér væru nú fimm
börn á þessum aldri, en að auki níu ára stúlka, sem þó væri
í skóla. Væri bún hjá B. að beiðni barnaverndarnefndar.
B. mótmælti því fyrir rétti, að hjá sér hefðu verið sam-
tímis átta börn. B. mótmælti því fyrir dómi, að óeðlilegur
hávaði eða óþrifnaður væri vegna barnanna. B. kvaðst
ekki geyma barnavagna í sameiginlegum gangi. B. kvað
brönin borða hjá sér, en leika sér i svefnherbergi í íbúð-
inni, ef þau væru inni, en ef þau væru úti, léku þau sér á
gæzluvelli skammt frá, en ekki á lóð hússins. B. sagði fyr-
ir dómi, að ekki hefðu aðrir en stefnandi gert athugasemd-
ir við barnagæzluna. B. kvaðst ekki kenna börnunum og
aldrei hafa haft aðstoðarstúlku.
Stefndi K. sagði m. a. fyrir rétti, að hann hefði ekki
orðið var við, að fleiri en þrjú til firnrn börn hefðu verið
Tímarit lögfræðinga
139