Tímarit lögfræðinga - 01.06.1969, Qupperneq 58

getur ])ví átt málsaðild, en stefnda B. rekur þá starfsemi,
sem krafan er um. Þá verður einnig að telja, að heimilt sé
að sækja í sama máli kröfuna um greiðslu fyrir liita skv.
70. gr. laga nr. 85/1936, enda varðar þessi krafa, sem hin
fyrri, samhýli í L.-götu nr. 13, og má því kallast af sömu
rót og hún. Ekki verður talið, að ]>að l>rey li þessari niður-
stöðu, að kröfunni um greiðslu fyrir hita er heinl að
stefnda K. einum.
Með tilliti lil ákvæða kaupsamningsins frá 15. desember
1962 og afsalsbréfsins frá 26. janúar 1963 verður að telja,
að skylda stefnda K. til greiðslu fyrir hila hafi hafizt á
afsalsdcgi. Af reikningum fyrir tímabilið frá 4. desember
1S)62 til 1. marz 1963 har honiun því að horga 32/90x1/2
eða kr. 571,47. Af reikningunum fyrir tímann frá 4. marz
lil 4. septemlær 1963 har honum að Ijorga helming, eða
kr. 1,628,01. Samkvæmt Jjessu har stefnda K. að horga af
hinum umdeildu hitareikningum kr. 2,199,48. Hanngreiddi
kr. 2.112,87 og ber honum því að greiða stefnanda vegna
þessara reikninga kr. 86,61. Með tilliti lil ])ess, að stefndi
K. greiddi ekki að l'ullu sinn Iiluta Iiitakostnaðarins l)er
honum einnig að borga stefnanda þær kr. 50,00, sem stefn-
anc'i greiddi til að fá opnað fyrir hitann, eftir að lokun
vegna vanskila liafði farið fram.
Ivrafa stefnanda um kr. 100,00 vegna þessa virðist lil
komin fyrir mistök. Alls her því stefnda K. að greiða
stel'nanda vegna þesa hluta kröfugerðarinnar kr. 136,61,
svo og lr/r vexti p.a. al' þeirri fjárhæð frá 22. febrúar 1964
til 1. janúar 1966 og 7% vexti p.a. frá þcim degi til
greiðsludags.
Osannað er, að kennsla harna fari fram á vegum stefndu
B. Það er alkunna, að ýmis minni háttar atvinnustarfsemi
fer fram í Reykjavík í húsnæði, sem fyrst og fremst er
ætlað til íhúðar . Þykir barnagæzla stefndu ekki vera með
'þeim hætti, að hún sé ólögmæt eingöngu vegna ákvæða
laga nr. 19/1959, en á þeim er kröfugerð stefnanda hyggð.
Hins vegar þykir skv. 113. gr. laga nr. 85/1936 eiga að
142
Tímarit lögfræðinga