Tímarit lögfræðinga - 01.11.1993, Side 22

Þessi regla hefur verið skilin þannig að lögmaður þurfi ekki að leita sérstaks
samþykkis skjólstæðings til þess að fela öðrum lögmanni afmarkaða þætti í máli.
sérstaklega tiltekna framkvæmdaþætti, t.d. að mæta í máli til þess að fá fresti eða
leggja fram gögn, til þess að gera aðför o.s.frv. í sumum tilvikum krefjast góðir
lögmannshættir þess, vegna kostnaðarsjónarmiða, að lögmaður feli öðrum
lögmanni verk, t.d. ef mæta þarf í máli langt frá starfsstöð þess lögmanns sem er
með málið.
Ef lögmaður felur öðrum lögmanni starf sem hann sjálfur hefur tekið að sér og
aflar ekki samþykkis skjólstæðings síns við þeirri tilhögun tekur lögmaðurinn
áhættu af því að verða skaðabótaskyldur vegna mistaka verktakans. Sé verkið
þess eðlis að lögmaðurinn hafi mátt gera sér grein fyrir því að skjólstæðingurinn
ætlaðist til þess að verkið yrði unnið af honum persónulega er hann ábyrgur fyrir
framkvæmd verksins. Ef hins vegar er um að ræða einstaka verkþætti sem
venjulegt er af hagkvæmnisástæðum að fela öðrum, t.d. í innheimtumálum, er
ósennilegt að ábyrgð verði lögð á lögmanninn, nema val hans á verktakanum
hafi verið óforsvaranlegt.
Algengt er að lögmenn þurfi að leita til annarra sérfræðinga um einstaka þætti
í sambandi við lögmannsstarfið. Slíkt er stundum óhjákvæmilegt, en í öðrum
tilvikum æskilegt. Nefna má sem dæmi að lögmaður aflar matsgerðar læknis á
örorku skjólstæðings, eða útreiknings tryggingastærðfræðings á tilteknu
fjártjóni. Verði þessum aðilum á mistök við framkvæmd verksins verður
skaðabótaábyrgð ekki lögð á lögmanninn nema valið á sérfræðingnum hafi verið
óforsvaranlegt eða hann hafi mátt gera sér grein fyrir mistökunum og þannig átt
að geta komið í veg fyrir tjón.
7 ÁBYRGÐ Á LÖGMANNSSTARFSEMI í FÉLAGSFORMI
Það hefur lengi tíðkast að lögmenn sameinist um rekstur lögmannsstofu. Hið
sameiginlega rekstrarform er mjög mismunandi.
í sumum tilvikum er samstarfið einungis um rekstur skrifstofunnar, en störf
lögmannanna og fjárhagur að öðru leyti aðskilin. Engin vandkvæði eru á því að
fullyrða að í slíkum tilvikum bera lögmennirnir einungis ábyrgð á eigin
skaðaverkum en ekki annarra, enda sé gerður skýr greinarnrunur á starfsemi
einstakra lögmanna í kynningu og þeirri ásýnd sem snýr að viðskiptamönnum
skrifstofunnar.
Ef rekstur stofunnar er hins vegar í formi sameignarfélags þeirra lögmanna
sem þar starfa og þetta form á rekstri skrifstofunnar kemur fram í ásýnd hennar,
t.d. í nafni, á bréfsefni, í símaskrá o.s.frv. þá er félagið og sameigendurnir
almennt ábyrg gagnvart viðskiptamanni vegna mistaka einhvers lögmannanna
við venjulegt lögmannsstarf.
158