Tímarit lögfræðinga - 01.11.1993, Blaðsíða 44

félagsmanna, eins ogfram kæmi Í2. gr. samþykktafyrir félagið. Hagsmunagæsla
félagsins hefði m.a. beinst að því að standa vörð um sjálfstæði lögmannastéttar-
innar gagnvart stjórnvöldum og að því að efla aðgang lögmanna að bæði
hagnýtum upplýsingum og fræðilegri þekkingu. Hagsmunagæsla gagnvart
stjórnvöldum hefði m.a. falist í því að koma á framfæri sjónarmiðum lögmanna
við aðgerðum stjórnvalda og nýjum stjórnvaldsreglum og nýrri löggjöf. Hinu
síðarnefnda hlutverki félagsins hefði það sinnt m.a. með námskeiðum, málþing-
um. fundum, útgáfustarfsemi og rekstri bókasafns. Erlent samstarf hefði létt
undir við rækt þessa starfs og margar fyrirmyndir hefðu verið fengnar fyrir
milligöngu erlends samstarfs. Pá nefndi ræðumaður að samstarf norrænu
lögmannafélaganna myndi breytast við fyrirhugaða aðild Finnlands og Svíþjóð-
ar og e.t.v. Noregs að EB. Hagur norrænu lögmannafélaganna væri að standa
saman og samræma afstöðu sína og gerðir í Evrópusamstarfinu til að koma
sjónarmiðum sínum á framfæri og hafa sem mest áhrif. Tæki L.M.F.Í. ekki þátt í
þessu samstarfi í Evrópu minnkaði þýðing norræna samstarfsins verulega eða
hyrfi.
Ræðumaður sagði að á sama hátt og L.M.F.Í. gætti hagsmuna lögmanna
gagnvart stjórnvöldum hér þá gætti CCBE hagsmuna evrópskra lögmanna
gagnvart evrópskum stjórnvöldum og væri þá átt við framkvæmdanefndina og
ráðherraráðið hjá EB og eftirlitsnefnd EFTA og sambærilegar EES-stofnanirog
að auki EB-dómstólinn, EFTA-dómstólinn og Mannréttindanefnd og Mann-
réttindadómstól Evrópuráðsins. CCBE hefði þegar áorkað ýmsu á þessu sviði
sem skipti íslenska lögmenn máli eftir að ísland hefur veitt viðtöku 60% af öllum
rétti EB. Ræðumaður nefndi dæmi máli sínu til stuðnings um meðalgögnu
CCBE í máli fyrir EB-dómstólnum, þar sem tekist var á um ákvæði í reglugerð
EB nr. 17/1962, en ákvæðið er sambærilegt ákvæði 41. gr. nýju samkeppnislag-
anna. um þagnarskyldu lögmanns gagnvart viðskiptamanni.
Niðurstöður Ragnars voru m.a. þær að kostnaður af erlendum samskiptum
yrði ekki meiri en hann hefði verið að meðaltali síðustu 10 árin, að áheyrnarað-
ild leiddi ekki til framtíðarskuldbindinga enda yrði félagið að taka sérstaka
ákvörðun um fulla aðild að CCBE þegar upplýsingar lægju fyrir um árgjöld, að
aðild að CCBE auðveldaði L.M.F.Í. og félagsmönnum að fylgjast með réttar-
þróuninni í Evrópu og að aðild að CCBE gerði L.M.F.Í. betur fært um að sinna
hlutverki sínu samkvæmt félagssamþykktum, sem er að gæta hagsmuna félags-
manna. Með allt þetta í huga legði stjórn L.M.F.Í. til að framhaldsaðalfundur-
inn heimilaði stjórninni að staðfesta áheyrnaraðild félagsins að CCBE.
Að lokinni framsögu formannsins hófust almennar umræður um tillöguna.
Fyrstur tók til máls Jakob Möller, hdl. Benti hann á að fyrirliggjandi tillaga væri
breyting á fyrri tillögu stjórnarinnar, þar sem nú væri gert ráð fyrir áheyrnaraðild
L.M.F.I. að CCBE en ekki fullri aðild. Ræddi hann um erlend samskipti
180