Tímarit lögfræðinga - 01.04.1994, Blaðsíða 26

Þá er augljóst að kviðdómendakerfið gerir rekstur mála þungan í vöfum og
vandasamari. Ekki verður heldur hjá því komist að fá það á tilfinninguna að
lögmenn hafi tilhneigingu til að koma upp hálfgerðum leiksýningum í
dómsalnum eða a.m.k. að hafa uppi nokkra leikræna tilburði til þess að hafa
áhrif á kviðdómendur.
Eitt skal nefnt sem hafa verður í huga þegar litið er til bandaríska réttar-
kerfisins, en það er hinn óskaplegi fjöldi glæpa sem framinn er og víst er um
það að yfirgnæfandi meiri hluti Bandaríkjamanna telur það lang mesta
þjóðfélagsbölið. Þótt okkur finnist nóg um afbrot á íslandi, þá er hér gjörólíku
ástandi saman að jafna. Þetta mikla þjóðfélagsböl veldur því að dómstólamir
víðast hvar eiga í hinum mestu erfiðleikum að bregðast við með þeim hætti
að viðunandi verði talið í siðmenntuðu þjóðfélagi. Mér er það mjög
minnisstætt, að í héraðsdómstólnum í Ffladelfíu sá ég tugi metra af hillum
frá gólfi til lofts sem höfðu að geyma árangurslaus fyrirköll í sakamálum.
Hér á landi heyrir það til algerra undantekninga ef ekki verður náð til ákærðu,
sem dvelja innanlands.
Skipulag dómstólanna sýnist vera óþarflega flókið og furðu lítið um
nýjungar að því er virðist. Hins vegar er umræðan um það sem bæta þarf í
bandarísku réttarkerfi merkileg og ekki er vonlaust að hún muni leiða til þarfra
umbóta. Full ástæða er til þess að reyna að fylgjast sem best með því hverju
hún kann að koma til leiðar í framtíðinni.
20