Búnaðarrit - 01.01.1919, Side 48

42
BÚNA3DARRIT
(„Búnaðarritið" 17. ár, 1908, bls. 10) að nálega á hverri
jörð sjeu mýrar, er veita megi yfir, „án mjög mikillar
fyrirhafnar11.
Um miðsveitina innan til eru víða samanhangandi
mýrarsvæði, er liggja vel við áveitu. Er á minstan hluta
þess lands veitt, enn sem komið. er. Hvað þetta svæði
er stórt, verður eigi sagt um með neinni vissu. En
mjer þykir eigi ólíklegt, að þar sje að ræða um 300—
400 hektara land. — Á Elliða hagar eirinig vel til með
áveitu (seitlu-veitu), og út hjá Bláfeldi og Hólkoti eru
góð engi, sljett og grasgefin.
Vatnið í ám og lækjum er þar alstaðar gott til
áveitu. Hvar sem það fer yfir, sprettur svo að segja
ágætlega.
líreiðnvíkin Sjálf Breiðuvíkin nær frá Öxl og út að
Sleggjubeinsá. Eru þar engjar góðar, greiðfærar og gras-
gefnar. Sjerstaklega eru taldar góðar slægjur í Gröf og
Knarar-plássinu, en geta þó brugðist, og svo var í sumar,
er leið. Það vantaði áveitu. — Grafará hefir breytt far-
vegi sínum fyrir nokkrum árum. Gera þarf því stíflu í
ána, svo að hún geti flætt yflr engjarnar á vorin, oins
og áður var. — Hjá Knarartungu rennur árspræna eða
lækur, sem einnig mætti nota til áveitu.
Suður í sýslunni (Hnappadalssýslu) má víða gera
áveitur svo um muni, t. d. í Hjarðarfelli, Fáskvúðs-
bakka, Borgarholti, Dal, Þúfu, Dalsmynni, Þverá, Hegg-
stöðum, Syðri-Rauðamel, Stóra-Hrauni o. s. frv.
Staðarholts-oddi í Saurbæ í Dalasýslu, ásamt mýr-
unum, sem tilheyra Belgsdal og Múla, er um 2000
hektarar. — Torfi Bjarnason, skólastjóri í Ólafsdal,
hafði um nokkur ár byggingu í Belgsdal og Múla, og
gerði þá — um 1890 — stóra áveitu á engjar þeirra
jarða, og heyjaði þar á sumrin. En er hans naut þar
ekki lengur við, fjell áveitan niður, og aðfærsluskurður-
inn er nú allur úr lagi genginn.
Vatn til áveitu á landið næst úr Iivolsá og Staðar-