Búnaðarrit - 01.01.1919, Side 55

BÚNAÐARRIT
49
kallað er, og amá grynki eða fylli upp, þaö af Plóanum
sem liggur lægst. En annars er parna um ágætis land
að ræða, sem hvergi nærri er notað svo sem skyldi.
Það er svo um Eylöndin í Skagaflrði sem ýms önnur
mýrarsvæði á landinu, að þau þurfa gagngerðra umbóta
við, til þess að auðið sje að færa sjer þau í nyt full-
komlega. Yæru þessi lönd bætt og ræktuð að háttum
menningarþjóðanna, þá gætu þau framfleytt miklu meiri
fjenaði og fólki en nú gerist. — En umbæturnar kosta
peninga.
Þeir tímar koma, að þessi landflæmi, sem í sjálfu
sjer eru góð og gagnleg, en lítt notuð, verða tekin til
yrkingar á einn eður annan hátt, og mun það þá sýna
sig, að þar geta lifað miklu fleiri menn á landbúnaði
ea nú á sjer stað.
Borgarey er mikið og gott land. Hún er mjög flat-
lend og hallalaus, eins og meginhluti undirlendisins í
Skagafirði er yflrleitt. — Yatni verður naumast náð á
eyna, vegna hallaleysis, nema í flóðum. Hins vegar
mundi tiltækilegt að veita á hana með vjela-útbúnaði
— snygil eða dælu — sem knúð væri með vindi eða
öðru afli.
Sama er að segja um sum önnur svæði í Skagafirði.
Yatni verður ekki náð á þau nema með slíkum útbúnaði.
Þannig er því varið t. d. með engjarnar í Oéldingaliolti.
Enda hefir ábúandinn þar hugsað sjer að aíla slíkra
tækja, er umhægist, og verð á þeim lækkar frá því sem
nú er.
Um Eyhildarholt, sem er ein með mestu og bestu
engjajörðunum í Skagafirði, er svipað að segja. Þar næst
að vísu vatn á engjarnar, þegar Hjeraðsvötnin eru í
vexti. En ef að þau fjara mjög, þrýtur vatnið. Þyrfti því
að koma þar upp áðurnefndum áveitutækjum, til þess
að viðhalda áveitu í þurkavorum.
Mælt hefir verið fyrir áveitu á Grænhólsland í Skaga-
4