Búnaðarrit - 01.01.1919, Qupperneq 61

BÚNAÐARRIT
55
Einnig mætti stífla svonefndan Þvetalœk til áveitu á
«ngjar Stóru-Lágar og Stapa.
Mýrar í A.-Skaftafellssýslu. Þar eru, eins og nafnib
bendir til, víðáttumiklar mýrar og flæðiengi. Að sumr-
inu, um sláttinn, eru stór svæði þar undirorpin vatns-
ágangi í rosatíð, einkum úr Hornafjarðarfljóti og Heina-
bergsvötnunum. Sjerstaklega eru það engjar Yindborðs
og Vindborðssels, sem liggja undir vatni úr Fljótinu, ef
eitthvað vex í því. Þyrfti þar, ef vel væri, að gera fyrir-
hleðslu úr Vindborðsnefinu suður bakkann, og helst alla
leið í Þjófasker. — í vetrarflóðum mundi Fljótið flæða
þarna yfir eftir sem áður. Hjer er því að eins um það
að ræða, að vernda þessar engjar fyrir sumarflóðum.
En svo yrði þá um leið, að sjá þessu landi fyrir áveitu
að vorinu.
Flóðin úr Heinabergsvötnum standa í sambandi við
lón í skriðjöklunum, sem Vötnin koma úr, og nefnist
það Vatnsdalur. Safnast vatn fyrir í þessu lóni. En þegar
það er orðið fult, brotnar jökulbrúnin, sem myndar lónið,
og vatnið hleypur fram. Flæðir það þá yfir alla aura
og niður um miðsveitina, og veldur töfum um heyannir
og tjóni á heyi. Sumir bæirnir, t. d. Eskey og Flatey,
líta þá út sem hólmar í vatninu.
Framan við lónið er á kafla klettabelti, áfast við jök-
ulinn. Hefir mönnum komið til hugar að sprengja skarð
í þessa klöpp, svo að vatnið geti fengið þar stööuga
framrás. Hvort það mundi nægja til frambúðar til þess
að fyrirbyggja flóðin, er ekki hægt að fullyrða neitt um.
En þetta væri reynandi. Og það er áreiðanlega tilvinn-
andi að kosta þarna nokkuru til, ef með því tækist að
stemma stigu fyrir flóðunum.
En annars hagar víða vel til á Mýrunum með áveitu,
bæði seitluveitu og uppistöðu. Nóg er vatnið, jafnvel
hvert sem litið er, og má víða þar með litlum kostnaði
ná því á slægjulöndin, miklu meira en nú á sjer stað.