Hlín - 01.01.1917, Blaðsíða 27

Hlin
25
þó að vinna við aðra vinnu við og við, svo sem hannyrðir,
ljereftssaum og jafnvel fatasaum, ef heppilegt jjykir og
ástæður leyfa. Er tilgangur jx'ssa ákvæðis auðskilinn. En
síðastliðið haust var sökum ýrnsra örðugleika breytt til
á þann hátt, að Ijelagskonum skyldi frjálst að vinna
hvaða muni, er Jrær \ildu, og úr hverju efni, er þeim
sýndist. Var Jrátttaka Jrá lang almennust, og sýningin auð-
vitað miklu tilkomumeiri en hin fyrri ár, Jdví að tilbreyni
var mikil og margskonar munir sýndir. En allmjög hafði
borið þar á hinum útlendu hannyrðum, Jrótt einnig væri
margt íslenskra muna.
Sýningar hala jafnan verið haldnar að vorinu. Má sjá
hjei', hvað unnið hefur verið hvert ár:
Vorið 1911 kotiiu til sýningar íslenskir skór með prjón-
uðum illeppum.
— 1912 lingiavettlingar.
— 1913 ívaf (ein snælda frá hverri stúlku) og tdlar-
stopp.
— 1914 ofin sokkabönd.
— 1915 skotthúfa prjónuð.
— 1916 ljereltsskyrta, tunguð um liáls og ermar og
merkt.
— 1917 ýmsir munir.
Fornxaður U. M .F. Biskupstiuigna ritaði grein í Skin-
faxa um Jxetta mál haustið 1910. Skýrði liann Jxai frá
áfomium okkar fjelagskvenna og viðleitni, og er Jxetta því
ekki nýtt fyrir þá sem lesið liala Skinfaxa. Yms U. M.
Ijelög liafa eitthvað svipað fyrir stafni, Jxar sem jeg Jxekki
til. í U. M. F. Alturelding í Mosfellssveit hafa stúlkur
tekið njxjx þann sið að gefa fjelagi sínu árlega heima-
unna muni, er Jxað' selur síðan, og heldur til Jxess útsölu
(Basai) einhvern dag að vorinu. Annað fjelag sunnlenskt
(Hrunamanna) hefur kostað stúlku til hannyrðanáms uni
nokkurn tírna, í þeim tilgangi að hún kendi aftur lieima
í sinni sveit. í U. M. F. Stokkseyrar lxel’ur <xg starfað
liannyrðaflokkur.