Hlín - 01.01.1917, Blaðsíða 62

60
Híin
skilyrðin fyrir þessum góða gróðri eru betri þarna, held-
ur en hjer heima, en ekki er það eingöngu því að kenna,
hve lítið er yfirleitt gert að því að hjálpa náttúrunni til
að prýða heimilin.
Húsakynni á heimili líku þessu, sem jeg dvaldi á, eru
auðvitað ágæt: 2—3 daglegar stofur, eldhús, fleiri eða
færri svefnherbergi eftir fjölda fólksins, baðhús og ýmsar
geymslukompur. Stundum fylgja búningsherbergi svefn-
herbergjunum. Öll eru herbergin rúrngóð og björt og ætíð
opnir gluggar, þegar veður leyfir. Mikið djúp er staðfest
milli húsbænda og hjúa. Flest lijú verða að bera sjerstak-
an búning, sem bendir á stöðu þeirra, líklega til þess að
þau þekkist frá liúsbændunum, Jrví ekki bera allir hús-
bændur af hjúum sínum, nema þá helst í búningnum.
Sjerstaklega er Jressa stranglega gætt, Jrar sem iaglegar
vinnukonur og uppkomnar dætur og synir eru á sama
lieimili. Ekki mega hjúin í frístundum sínum heimafyrir
vera annarstaðar en í eldhúsinu eða svefnherbergjum
sínunr, að minsta kosti ekki, ef fyrirfólkið er heima, nema
þá, ef garðurinn er svo stór, að það geti verið Jrar ein-
hversstaðar, án Jjess að verða á vegi húsbændanna. Þó
hefur barnfóstran oftast stofu fyrir sig og börnin, auk
svefnherbergja, og á hún þá lrelst ekki að láta börnin
lrafa neitt sanran við hin hjúin að sælda. Heimilinu er
þannig eins og skift í þrent, Jrar senr lrver flokkur lilii
út af l'yrir sig, jafnvel borðar út af fyrir sig, og er því
Jressi heinrilisskipun langt frá Jrví að geta skapað Jrað
samúðarjrel í ríkinu, senr heimilinu er ætlað, eða borið
lrið göfuga nafn: „hjarta landsins“. Til eru undantekning-
ar þarna eins og alstaðar annarsstaðar, en Jretta mun vera
hið almenna. Barnfóstran stendur húsbændunum nriklu
nær en hin hj'úin, og oft getur í gegnum börnin tekist
vinátta með lrenni og móðurinni. Flestar nræður dvelja
með börnum sínum, þegar þær eru heinra og ekki eru
gestir, en sumar konra aðeins á kvöldin til að bjóða
„góða nótt“, og er Jrví sálarlíf barnanna, að minsta kosti