Hlín - 01.01.1917, Blaðsíða 63

Hlin
fil
til 10 ára aldurs, að mestu leyti mótað a£ fóstrunni, enda
er heimtað að þær sjeu betur mannaðar en algengar
vinnukonur. Fóstran lítur aldrei a£ börnunum, livorki úti
nje inni, nenta þegar hún á frí, eða þegar þau eru í skóla,
(i—7 ára byrja þau nám, sjaldan yngri, og sje ekki tekinn
heimiliskennari, fylgir fóstran þeim í skólann og sækir
þau í hann aftur.
■\ Öll börn ganga í skóla, æðri sem lægri, en ekki verða
þau öll vitur frekar en lijá okkur. Yfirleitt er alþýða
manna þar miklu fáfróðari en hjer. Margir kunna betur
það starf, sem þeir eiga að inna af hendi, en hjer gerist,
og mikln betra eftirlit er liaft með því, að svo sje, en
þeir vita líka oft ekkert út fyrir það. Ung stúlka, ekki
heimskari en gerist og gengnr, var vinnukona þar senr
jeg dvaldi um veturinn. Hún fór daglega með blöðin, og
jeg sá liana oft lesa í þeim. Hún þekti ýmsa í stríðinu
og talaði oft um það, og bölvaði Þjóðverjum ekkert
síður en hinir. En einu sinni spurði hún mig, hvort jeg
vissi, hvort heldur Rússar væru með Þjóðverjum eða
Englendingum. Þegar jeg hafði sagt henni það, þá sagði
hún, já, hún hafði nú líka haldið það, en henni fanst
ekkert undarlegt, þó liún vissi það ekki, það stóð eigin-
lega fyrir utan hennar verkahring, og hún skammaðist
sín ekkert fyrir að spyrja, eða ætlast til, að útlendingur
vissi það betur en hún. Kunningjastúlka mín íslensk
hafði sagt enskri konu, hvaðan hún væri, þá segir konan:
„Ó, ísland, er það upp á Hálöndunum?" En svo heitir
fjalllendi Skotlands. Hugsið ykkur, livað kennararnir ís-
lensku fengju, ef barn, sem búið væri að taka burtfarar-
próf úr skóla, segði t. d. að Grænland væri uppi hjá
Vatnajökli!! Fjöldamargt fleira heyrði jeg, sern benti á,
live fólk er starfbundið og lokað fyrir öllu andlegu
víðsýni, miklu frekar en hjer. — Skotar tilreiða mat sinn
talsvert á annan hátt en hjer gerist, og margir útlending-
ar kunna ]rví illa; svo var og um mig fyrst; en brátt
vandist jeg breytingunni og þreifst þar ágætlega. Skotar