Hlín - 01.01.1921, Side 6

4
Hlln
Jeg tilbið þig, allífsins andi,
í öllu er skynjar mín sál,
við Ijósbrot frá ódáins landi
jeg Iæri að stafa þitt mál<
í tónanna hrífandi hljómi,
við harmanna blessandi gjöf,
í gleðinnar dýrasta draumi,
við dáinna ástvina gröf.
Jeg tigna þig, hnattanna heimur,
þín hátignar furðuverk skær,
frá ljóskerfum leiftrandi sólna,
að lífsfræi minsta, sem grær,
hvert smáblys, er leitar til ljóssins,
þar Iífstrauma uppsprettan býr,
það afl, sem er ríkjandi’ í öllu
og alheimsins sigurverk knýr.
Jeg elska þig ársólin bjarta,
sein ylgeislum vermir hvert strá
og vekur þeim vonir í hjarta,
sein vorið og birtuna þrá,
°g ðaggtár, er liljublöð Iauga,
sem lyftast mót dýrð þinni hátt.
Jeg sje í því öllu Guðs auga
og elskunnar sigrandi mátt.
Kristín Sigfúsdótlir.