Hlín - 01.01.1921, Qupperneq 27

Hlin
25
um framleiðslu til sölu innan lands og utan, þannig að
hver tekur sína grein og leggur stund á hana eftir mætti.
Vjelarnar á heimilunum: spunavjelar, hraðskyttuvefstólar,
prjóna- og saumavjelar gera mönnum Ijettara að fram-
leiða góð efni til klæðnaðar, sængurfatnaðar og híbýla-
búnaðar, svo búa megi að sínu og spara umflutning.
Kaupstaðarbúar jafnt og sveitafólk taka þátt í framleiðsl-
unni til eigin afnota eða til sölu, og karlmennirnir verða
ekki lengur eftirbátar kvenfólksins í þessum efnum. —
Allar gamlar heimilisiðnaðargreinar þarf að rifja upp, svo
þær týnist ekki, og bæta við nýjum við okkar hæfi, og
listamennirnir okkar finna vonandi einhverjir hvöt hjá
sjer til þess að verja kröftum sínum í þjónustu hins
gamla, góða íslenska heimilisiðnaðar, oss er mikil þörf
á íslenskri list einnig á því sviði. — Hvernig er hugs-
anlegt að þessu fleygi svo fram á fáum árum? — Gera
má ráð fyrir að hugsunarhátturinn sje nokkuð að breyta
stefnu. En það er líka gert ráð fyrir miklu og stefnu-
föstu starfi. Ping, stjórn og almenningur þarf að vera
þar vel samtaka, ef greiðlega á að ganga, en ekki verður
því um kent, að jarðvegur sje hjer ekki fyrir heimilis-
iðnað.
Það sem við þurfum er: jrœðs'la, œjing og gott skipu-
lag. — Á börnunum verður að byrja, því þarf handa-
vinnan að komast inn í alla barna- og unglingaskóla á
landinu, og fullorðna fólkið verður að eiga kost á sjer-
fræðslu í öllum greinum heimilisiðnaðarins: vefnaði,
smíðum, prjónaskap, skóviðgerðum, bókbandi, viðgerð
á reiðskap, saumaskap, tóskap, vjelaspuna o. fl. — Kenn-
ara þarf að menta, fyrst og fremst barnakennarana og
mentun þeirra þarf að verða innlend, við okkar hæfi.
Til framkvæmda þurfum við duglegan, velvakandi mann
komulag er sjálfsagt, er ttm stærri sýningar er að ræða, óhugs-
andi að leggja þá ábyrgð á fárra manna hcrðar, ábyrgð scm
ncmttr tugum þúsunda.