Hlín - 01.01.1921, Qupperneq 33

Hlin
31
sjúkling færra í hverri sveit, vegna þess að konan hefði
þekkingu á að koma í veg fyrir sjúkdóma, þá væri mik-
ið unnið.
Það er mörgum manni áhyggjuefni, hve óhraust þjóð-
in er orðin, einkum æskulýðurinn, og með því að það
er lýðum Ijóst, að ekki eru allar sóttir Guði að kenna,
hjer fremur en annarsstaðar, þá prjedika okkar góðu
læknar jjjóðinni ötullega evangelium heilsufræðinnar í
tíma og ótínfa, en lítið dugar. Jeg býst því ekki við, að
það hafi mikið uppá sig, þótt alþýðukona fari að láta
þessi efni til sín taka, enda er það meira til gamans gert
að rifja upp fyrir sjer Og öðrum hvað reynsian og okk-
ar góðu læknar bafa kent oss í þessum efnum. —
Fátt er meira um vert í lífinu en góð heilsa, þeir vita
það best, sem reynt hafa heilsubrest á sjer eða sínum.
»Engin veit hvað átt hefur, fyr en mist hefur,« segir
máltækið. Margir vildu fúslega gefa ár af æfi sinni, væri
þess kostur, til að vinna aftur heilsu og krafta- — Lífið
útheimtir störf og styrkleik, ekki hvað síst lífið á okkar
kalda landi: »það agar oss strangt með sín ísköldu jel,«
því þarf að uppala hjer hrausta og harðfenga kynslóð,
lausa við allan kveifar- og tepruskap. Kynnum við að
búa við okkar »ísköldu jel« í klæðnaði, húsakynnum og
mataræði og mættum svo njóta þess góða sem landið
hefur að bjóða, og það er margt, þá gæti okkur liðið
vel í blessuðu gamla landinu okkar. Læknar og meðöl
bæta ekki úr þessu, heldur heilbrigð skynsemi, sjerstak-
lega skynsamlegt uppeldi. — En uppeldismálin eru ekki
í hávegum höfð hjá okkur, þau eru í vanrækslu, það er
líkast því, að menn búist ekki við að þurfa á þeim lær-
dómi að halda, að það lærist af sjálfu sjer, eða sje með-
fætt. — Uppeldi gamla fólksins var strangt, þessari kyn-
slóð fellur það ekki, hún vill láta börnin sín eiga gott,
hafa fáar skyldur að rækja, láta fátt á móti sjer, margir
lifa og láta eins og þá listir, en: »Pað agar oss strangt
með sín ísköldu jeU, - lífið líka. - En agi og sjál/s-