Hlín - 01.01.1921, Qupperneq 37

Hlin
35
hálfklædda, skjálfandi fóik; að sama skapi er notalegt að
sjá fólk skjóllega búið og hyggilega, því er hlýtt í hamsi
og líður vel. »Hiti er á við hálfa gjöf,« segir máltækið,
og flestir munu segja það satt vera. F*ó leggja menn
fúslega á sig ok tískunnar og láta hana þrælbinda sig.
Er það skynsamiegt? —
— Mikið blessuðu ferðamennirnir sveitakonuna góðu,
sem bjó þeim rúm jafnskjótt og þeir komu um kvöldið,
kaldir og þreyttir, hitaði rúmin þeirra með flöskum og
færði þeim svo matinn, heitan hafragraut og nýmjólk, í
rúmið. Konan sá hvað gestunum leið, fór líka nærri um
af eigin reynd, hve notalegt það er að setjast inn í kalda
stofu, norpa þar langa stund, fá svo kaldan mat og
drykk og hátta síðan ofan í ískalt rúm. — Hún Ijet ekki
venjuna drottna yfir sjer nje stinga skynsemi sinni svefn-
þorn, þessi kona. Og þótt veitingarnar væru ekki annað
en grautur og mjólk, sem mörgum mundi þykja góðum
gesturn ósamboðið, þá var það, þegar svona stóð á betra
en allar kræsingar: hnakkaspik og hangikjöt, lax og
lundabaggi o. s. frv. —
— Heilsu margra kvenna er stórum ábótavant, blóð-
leysi og taugaveiklun er mjög algeng þeirra á meðal.
Læknarnir ráðleggja útiveru, lítið annað. »Tak þitt æ í
tíma ráð.« Heilsan fer sjaldan forgörðum á einu vetfangi,
náttúran reynir aftur og aftur að endurbæta skemdirnar,
en sjeu ráð hennar jafnan fótumtroðin, fær hún að lok-
um ekki rönd við reyst. Margt kvenfólk fer ekki út fyrir
dyr sjer til hressingar vikum og mánuðum saman og er
önnum kafið inni við. Hverjum mundi detta útivera og
leikaraskapur í hug? — En þegar í óefni er komið og
heilsan biluð, þá er ekkert undanfæri, því læknir skipar
sjúkrahús- eða hælisvist. »Tak þitt æ í tíma ráð.« Fyrir-
bygðu veikindin, ef þú getur, og þú getur skotist út í
rökkrinu með krökkunum á sleða, skíði eða skauta —
eða þá á skemtigöngu á rennihjarni. Væri það ekki gam-
3*