Hlín - 01.01.1921, Blaðsíða 48

46
Hlin
nýjar og andríkari hugvekjur og húslestrabækur, sem
fólkið vill hlusta á og sem auðgi anda þess og bæti
hugsunarháttinn. Þetta kemur áreiðanlega — »ef guð vill«
segja sumir, en rjettara mun vera — af þvi guð vill.
Aðeins verðum við að hafa dálitla þolinmæði, þvi' guð
er lengur að skapa en margur hyggur. En við getum
áreiðanlega flýtt fyrir honum með iðjusemi, reglusemi og
nœgjusemi.
Steingrimur Matthiasson.
Astir.
Erindi flutt á kvennanámsskeiði að Hvítárbakka,
1921.
Jeg hef nefnt þetta erindi ástir, og bendir það til efn-
isins. Ungu rneyjarnar hugsa máske: Hvað ætli gömul
kona geti sagt um ástir, sem við vitum ekki? Jæja, allar
höfum við börnin verið, og gamla fólkið er þó búið að
sjá fyrir endann á öllum sínum æfintýrum og veit, að
nú er óhætt að byrja að segja frá, það muni ekki bæt-
ast við efnið. Þið þekkið líklega söguna af Ahmed kóngs-
syni algjörva, pílagrími ástarinnar, en jeg ætla |jó að rifja
hana dálítið upp.
Stjörnuspekingar spáðu því við fæðingu hans, að hann
mundi verða ásthneigður mjög, og rata þessvegna í
miklar raunir. Karl faðir hans brá við skjótt og hugðist
geta ráðið nokkru um forlög sonar síns. Ljet hann reisa
höll eina fagra á klettasnös; F*ar átti prinsin litli að alast
upp í einveru, með gömlum, uppþornuðum arabiskum