Hlín - 01.01.1921, Blaðsíða 70

Hlín - 01.01.1921, Blaðsíða 70
68 Hlln ar jólagjafir, nema að allir fengu kerti og mikinn og góð- an mat: hangikjöt, magál, lundabagga, rúsínugraut og lummur, og svo kökurnar, þær tilheyrðu reyndar fremur nýárinu, nýárskökur voru þær kallaðar. Mest var varið í að fá kertin. Við áttum líka hauk í horni, allir okkar bestu vinir gáfu okkur kerti, fyrst og fremst móðir okk- ar og Guðrún systir, Ijósa okkar og lengi vel prestskon- an (þar til prestsskifti urðu), og öllum kertunum fylgdi kaka, stór eins og hlemmur, ekki voru það samt jóla- kökur eins og nú tíðkast, úr hveiti með sykri og rúsín- um, nei, þær vóru bara úr rúgmjöli, en fínt malað í þær og vandað til að öllu. Brauð var sjaldgæfur matur á þeim tímum, því voru þessar stóru kökur bestu vina- gjafir og nefndar orlofskökur; ef stúlkur fóru að finna ættingja og vini, varð móðir mín að gefa þeim kökur með sjer, oft margar í hverja ferð, ef margir voru kunn- ingjarniri Jólin byrjuðu með því, að allir þvoðu sjer og fóru í hrein föt, svo var farið að kveikja á jólakertunum, svo sem tíu í einu, og voru það býsna viðbrigði frá einum lýsislampa. Nokkuð af kertunum urðum við að geyma til nýársins, því næst var lesinn lesturinn og sálmar sungnir, þar næst settust allir við biblíulestur, enginn mátti lesa annað en guðsorð á jólunum. Alt var svo hljótt og alvarlegt. — Móðir okkar elskuleg áminti okkur sífelt um að vera góð og hlýðin, »þá vill Guð vera hjá ykkur,« sagði hún óft. — Á jólunum fanst okkur við beinlínis finna til nálægðar hans, það var einhver, mjer liggur við að segja, heilög alvara yfir heimilinu, og þó þó voru allir glaðir. Það er þessi lotning fyrir öllu há- leitu, sem jeg sakna svo mjög frá æskudögum mínum. Allar hátíðar og helgir dagar voru í heiðri hafðir. Ekki man jeg til að nokkur sunnudagur fjelli úr, að ekki væri lesið árið um kring, aldrei byrjað að lesa fyr en allir voru komnir í sæti sín. Mjög lítið unnið á sunnudaga, aðeins
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Hlín

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hlín
https://timarit.is/publication/610

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.