Dvöl - 01.05.1937, Qupperneq 8

142
D V Ö L
að strjúka svolítið af yður skít-
inn“. Já, strjúka svolítið! Og
svo þvær hún mér brjóstið og
bakið, sem engrim kristnum
manni dettur í hug að þvo nema
ror og haust — og þetta kallar
hún .að strjúka svolítið. ... Ég
gæti bezt trúað því, að ég of-
kældist og dæi af öllu þessu
vatnsgutli hennar og strokum. .
. . Hún er vandræða-kvenmaður
sem aldrei skal fá að sjá tenn-
nrnar mínar. Og nú er hún farin
og hefir glennt upn gluggann,
sem aldrei hefir verið opnaður,
síðan veslingurinn hún Ellen mín
dó og við létum önd hennar svífa
hér út yfir heiðina".
Daníei fór að syfia í þessu
þrönga og dimma herbergi. Úti
var kominn stinningskaldi, svo
að hvein í þakskegginu.
,,Ef ég aðeins gæti komizt út
með kindunum mínum. Og nú
er bölvað fíflið hann Bótólfur
látinn gæta þeirra. . . Ég er viss
um, að hann missir þær allar
út úr höndunum á sér — og
hráðum komið að sauðburði. . .
Ég verð að komast á fætur áður
en ærnar fara að bera“.
,,Þú kemst bráðum á fætur,
Gadgett, það er ég viss um“.
,,Ég verð að komast á fætur,
endilega, því að annars. . . það er
hræðilegt fyrir mann, sem kom-
inn er á áttræðisaidur að verða
fvrir þessu. Ég þrái kindurnar
mínar, og svo er það myndin,
sem mig langar að láta taka af
mér. Sheather minn, ég verð að
láta taka mynd af mér, áður
en ég fer. Til þess að allir geti
séð, hvernig ég leit út, þegar ég
var með tennurnar. . . . “
Rödd gamla mannsins titraði
— honum var þetta bersýnilega
mikið áhugamál.
,,Ég hefi aldrei kennt mér
nokkurs meins, síðan ég man
fyrst eftir mér“, hélt hann á-
fram, ,,en nú, þegar ég er orðinn
gamall, kemur þetta yfir mig.
Samt skal ég alltaf halda fast
við þá skoðun, að Drottinn viti,
hvað mér er fyrir beztu, og ég
bið hann einskis annars en fá að
komast út á heiðina til kindanna
minna . . . áður en bölvað fífl-
ið hann Bótólfur lætur þær allar
týna reyfinu. Og ef þú ert að
fara, drengur minn, þá lokaðu
glugganum, og svo segi ég h.júkr-
unarkonunni, að hann hafi lok-
azt af sjálfu sér“.
Daníel Sheather var að draga
sig eftir stúlku, annars hefði
hann ekki látið líða eins lang-
an tíma þangað til hann liti
aftur inn til gamla mannsins.
En þegar allt var orðið klappað
og klárt milli hans og Marion
Stace, þá vaknaði samvizka hans
vegna þessarar vanrækslu.
,,Við skulum skreppa til hans
í kvöld“, sagði hann við stúlkuna
sína, ,,hann kemst í sjöunda him-
in við að sjá þig, og það er
hæfileg skemmtiganga fyrir okk-
ur að labba yfir heiðina“.
/