Dvöl - 01.07.1938, Blaðsíða 60

218
ÐVÖL
gólfi, að ekki varð náð þangað
með hendinni. Tvær bækur duttu
niður á gólfið og ég þaut til og
ætlaði að hremma þær, en nam
staðar fyrir augnaráði Idahos.
Nú talar hann í fyrsta skipti í
viku: „Brjóttu ekki af þér tærn-
ar“, sagði hann. „En þó að ég
viti að þú sért fæddur til þess að
lifa í samfélagi við sofandi vatna-
skjaldbökur, þá vil ég sýna þér
drengskap, og það er meira en
foreldrar þínir gerðu þegar þau
sendu þig út í heiminn með þær
félagsdyggðir, sem þú ert gædd-
ur, því að í raun og sannleika er
ekkert betra að umgangast þig
en skellinöðru, og þú ert álíka
skemmtilegur og frosin næpa. Nú
ætla ég að varpa hlutkesti, og
sá sem vinnur skal velja aðra bók-
ina, en sá sem tapar fær hina“.
Idaho vann og valdi aðra bók-
ina, ég fék hina. Idaho horfði á
sína eins og lítill drengur á brjóst-
sykurmola. Mín bók var lítil, fimm
sinnum sex þumlungar að flat-
armáli, og hún hét „Handbók
Herkimers um nauðsynleg efni“.
Það má vel vera að ég fari með
rangt mál, en mér finnst að þessi
bók sé sú merkilegasta, sem
nokkru sinni hefir verið rituð. Ég
á hana ennþá og treysti mér hæg-
lega til þess að reka þig á stamp-
inn sextíu sinnum á fimm mín-
útum: í öllum þeim fróðleik, sem
þar stendur. Við skyldum reyna
að tala um Salómon konung, New
York Tribune eða hvað sem vera
vill. Þessi Herkimershlýtur aðhafa
eytt að minnsta kosti fimmtíu ár-
um í |að ferðast miljón mílur til
þess að öðlast alla þessa þekk-
ingu.
í bókinni var íbúatala allra
borga, hvernig hægt er að sjá
aldur stúlkna, hve margar tennur
kameldýrið hefir. Hún skýrði frá
hvar væru lengstu i jarðgöng
heimsins og hve stjörnurnar væru
margar, hve hlaupabólan væri
lengi að koma út, hve gildur
meyjarháls á iað vera, neitunarvald
landsstjórans, hvenær rómversku
vatnsleiðslurnar voru lagðar, hve
mörg pund af hrísgrjónum hægt
er að kaupa ef maður neitar sér
um eina bjórflösku á dag, meðal-
hitinn í júni í Maine, hve mörg
fræ þarf til að rækta eina tunnu
af gulrótum, móteitur gegn hvers-
konar eitrun, hve mörg hár eru
á höfði ljóshærðra stúlkna, hvern-
ig egg eru framreidd, hæð allra
fjalla veraldar, hvaða ár allar
styrjaldir og orustur voru háðar,
hvernig á að lífga frá drukknun,
að lækna sólsting, hve margir
naglar erui í einu pundi, hvernig á
að búa til dynamit og gerfiblóm
og búa um rúm og hvað gera
skal áður en læknirinn kemur —
og um mörg hundruð fleiri hluti.
Ef það hefir verið eitthvað, sem
Herkimer vissi ekki, þá saknaði
ég þess að minnsta kosti ekki úr
bókinni.
Ég sat og las þessa bók í fjórar
klukkustundir. Öllum fyrirbrigð-