Dvöl - 01.07.1938, Side 82

240
D V Ö L
Kímnisögur
Trúboði nokkur dvaldi e:na nótt í
gistihúsi, sem var svo yfirfullt af gest-
um, að aðeins eitt herbergi var autt,
en i Jiví fékkst cnginn til að sofa, sök-
unr þess, hve þar átti að vera reimt.
Það varð því úr, að trúboðinn svaf þar
um nótt.'na. — Um morguninn spurðu
hinir gestirnir hann, hvernig hann
hefði sofið, og sagðist honum þá frá
á þessa leið:
„Ég svaf alveg ágætlega. Raunar
varð ég þess var, einhverntíma kring-
um miðnættið, að ég var ekki einn í
herberginu, og litlu síðar kom hvít-
klædd, draugaleg vera að rúmstokkn-
um hjá mér. „Hver eruð þér?“ spurði
ég, en fékk ekkert svar. „Nú, hver sem
þér eruð kæri vinur“, sagði ég, „þá
vona ég að þér leggið ofurlítið af
mörkum til kristniboðsins í Kína, sem
mjög þarf nú á fé að halda. En óðar
en ég sleppti orðinu, var draugsi
hlaupinn á dyr og ég varð ekki var
við har.n, það sem eftir var nælur“.
**
Leikstjórinn var að tilkynna kvik-
myndastjömunni, að í næslu mynd
yrði hún að síga í kaðli fram af þver-
hníptu bjargi. „En ef kaðallinn slitn-
ar nú, þegar ég er komin hálfa leið“,
sagði stúlkan. Þá virtist rcnna upp
nýtt ljós fyrir leikstjóranum, og hann
svaraði hrifinn: „Ja-há, það væri hreint
ekki svo vitlaust“.
*«
Frambjóðanda e'num var borið á
brýn á fundi, að hann neyddi konu
sína til þess að hafa sömu stjórnmála-
skoðun og hann. Þessu svaraði fram-
bjóðandinn þannig:
„í fj'rsta lagi hefi ég aldrei reynt
að hafa áhrif á skoðanir konu minn-
!ar; í öðru lagi hefi ég aldrei talað um
stjórnmál við hana; í þriðja, lagi liefir
hún ekkert vit á stjórnmálum og minn-
ist aldrei á þau; og í fjórða lagi á
ég alls enga konu“.
**
„Ég verð þá vist að taka hlutina
hægt og rólega, eins og þeir liggja
fyrir“, sagði innbrotsþjófurinn, þegar
læknirinn ráðlagði honum að hafa
hægt um sig vegna heilsunnar.
• •
JSifjinmaðurinn: „Þú ert víst orðin
leið á mér. Þú segir aldrei „góði
minn“ við mig, eins og konur annara
marna gera“.
Eiginkonan: „Se'gja þær það?“
**
Konan: „Ég þarf að tala við þig um
ýmislegt viðvikjandi því, sem okkur
vantar til heimilisins“.
Madurinn: „Nú, og hvað er það?“'
fionan: „Ja, fyrst og fremst vantar
okkur nú nýjan kjól“.
**
,Fní A.: „IJvað á ég að gera til þess
að maðurinn minn sé heima á nótt-
unni?“
Frú B.: „Koma sjálf ekki heim fyr
en undir morgun“.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Vigfús Guðmundsson.
Víkingsprent h.f.