Dvöl - 01.01.1941, Side 78

Dvöl - 01.01.1941, Side 78
72 ISréfaskólar Jíýjung í kennslumálum D VÖL Bréfaskólarnir eru ein af hinum mörgu nýjungum í kennslumálum, sem smátt og smátt eru að berast hingað til lands. Gengi bréfaskól- anna hefir farið mjög vaxandi á síðustu áratugum, og nú mun vart það land, að ekki starfi þar skólar af þessari tegund. Kennsluaðferð þessi mun hafa átt upptök sín í Bandaríkjunum, og þar er stærsti bréfaskólinn. Aðsetur hans er í borginni Scranton í Pennsylvaníu, en nemendurnir eru dreifðir út um víða veröld. Alls hafa útskrifazt úr skólanum fjórar milljónir manna, frá því að hann var stofnaður, árið 1891. Allmargir bréfaskólar eru starf- andi á Norðurlöndum, og munu hún verða frávita af hræðslu. Þetta var næsta neyðarlegt allt saman, og það var síður en svo, að mér liði vel. Einhver gat séð okkur. En tíu aurar voru líka álitleg fjárfúlga, nóg til þess að ég reyndi að bæla niður feimnina. En það var mest um vert, að Amor vóg nær því 1000 kílógrömm. Og að lokum vann hann glæsilegan sigur. Hann var seldur í enskt her- skip, sem var að æfingum undan ströndinni. Hann var steiktur handa skipshöfninni og jafnaði þar nokkrir íslendingar hafa stundað nám með þeirra aðstoð. Bréfaskólarnir eru fyrst og fremst skólar þeirra, sem vegna fjárskorts eða annarra ástæðna, hafa ekki aðstöðu til þess að stunda nám við venjulega skóla. Bréfaskólanámið er tilvalin tóm- stundavinna í heimahúsum, og þarf því enginn að læra annað eða fleira en hann óskar eftir. Bréfa- skólarnir veita því möguleika til náms, sem annars væri lítill eða enginn kostur á að verða aðnjót- andi. Það er mjög ánægjulegt, aö menntun skuli nú vera fáanleg með þessum hætti hér á landi, þó að enn sé að sönnu ekki úr mörg- um námsgreinum að velja. En það með allar sínar sakir við1 tilveruna og hefndi sin fyrir alla þá háðung, sem hann hafði orðið að þola á æfi sinni. Honum var kennt um það, að landgönguleyfi skipverja urðu um skeið hreinasta djöfulæði með áflogum og kvennafari. Vesalings Amor, sem hafði verið svo góðlyndur og fús að hlýða svip- unni minni, allt til þess síðasta! Nú olli hann því að gripa þurfti til hnútasvipunnar til að siða sjólið- ana.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Dvöl

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dvöl
https://timarit.is/publication/619

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.