Dvöl - 01.04.1941, Blaðsíða 5

Dvöl - 01.04.1941, Blaðsíða 5
D VÖL 83 krufið þær að innsta kjarna. Eða þá, að ég gæti skilið gömul málverk, sem ég hefi aldrei botnað í, og nú mundi fegurð þeirra og innblástur heilla mig. Ég finn ekki til sams konar hryggöar og áður, þegar ég hugsa um látna vini. Dauðinn hefir misst sinn ógurlega svip. Hann er hættur að valda sársauka, þótt hann reiki á meðal vor. Snjór, djúpur snjór um allar göt- ur. Hún kom, hún Gretel vina mín, og stakk upp á því, að við færum ht að aka. Svo ókum við upp í sveit, og hljómurinn frá sleðabjöllunum barst út í hrímgráan geiminn. Gretel hallaði sér upp að brjóstinu á mér og horði meö ánægjusvip fram á veginn. Við komum að veit- higaskála, sem við þekktum frá því í fyrrasumar. Það var hlýtt og notalegt þar inni, og ofninn var glóandi heitur. Annar vanginn á Gretel var orðinn rauður oins og skógarblað á hausti eftir svolitla stund. Ég varð að færa borðið og kyssa á föla vangann. Svo ókum við heim í rökkrinu. Við sátum þétt saman, og Gretel hélt um hendurnar á mér. Þá sagði hún: >,Nú hefi ég fundið þig aftur.“ Ó- sjálfrátt hafði hún sagt einmitt hað, sem þurfti til þess að gera mig fullkomlega hamingjusaman. Það er kannske líka loftið, svala, hress- andi vetrarloftið, sem hefir lyft af hiér einhverju fargi, því að í dag er ég frjálsari og léttari í lund en ég hefi verið í langan tíma. Það var undarleg hugsun, sem hvai’flaði að mér áðan, þegar ég lá í legubekknum. Mér fannst ég vera harður og miskunnarlaus. Líkur þeim, sem stendur án tára og til- finninga við gröf ástvinar síns. Líkt þeim, sem hefir brynjað svo hjarta sitt, að hann finnur ekki lengur skelfingu dauðans. Horfið, horfið, eins og ský fyrir vindi. — Lifið, hamingjan og ástin reka alla flónsku á flótta. Nú tek ég aftur þátt í félagslífi fólksins. Ég kann vel við að heyra rabbað og rætt um allt og ekkert. Gretel er yndisleg og góð, og fallegust er hún, þegar hún stendur úti við gluggann og sólin skín á gullna hárið hennar. Það var næsta undarlegt, sem gerðist í dag. Á þessum degi var hún vön að senda mér blóm. Og blómin komu eins og — eins og ekkert hefði komið fyrir. Þau komu með morgunpóstinum og voru í aflöngum, hvítum kassa. Ég hafði opnað kassann áður en ég áttaði mig á því, hvað þetta var. Mér varð hverft við. Þau lágu þafna, svo lítil og nett, bundin saman með gylltu bandi. Og hvíti, aflangi kassinn — hann var eins og líkkista. — Það voru fjólur. Ég tók þær upp, og þá fór hrollur um mig. — En ég veit, hvers vegna blómin komu í dag. Þegar hún veiktist — eða kannske það hafi verið, þegar hún fann dauðann nálgast — hefir hún sent venjulega pöntun til blómabúðar- innar, svo að ég liéldi ekki, að hún hefði gleymt mér. Ég er fullviss um, að þannig hefir það verið. Mjög
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Dvöl

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dvöl
https://timarit.is/publication/619

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.