Dvöl - 01.04.1941, Page 76

154
D VÖL
Tíl
kaupendanna!
Með þessu hefti, 2. hefti árgangslns,
er árgjaldið 1941, 7 krónur, fallið í
gjalddaga. Það eru vinsamleg tilmæli
útgefendanna til kaupenda Dvalar, að
þeir geri bráðlega skil, og skal sérstak-
lega á það bent, hve kaupendum úti á
landi er handhægt að greiða ritið með
póstávísunum. Það geta þeir gert á
næstu póststöð. Þeim, sem ekki hafa
greitt ritið, þegar næsta hefti, 3. hefti,
kemur út síðsumars, verða sendar póst-
kröfur með því. En útgefendum þætti
mjög vænt um, að sem allra flestir
yrðu þá búnir að gera skil.
AFGREIÐSLA DVALAR,
Lindargötu 9 A. Reykjavík.
konuna og barnið. Hann hló, benti
með fingrinum á gagnaugað á sér
og hló. Ég skildi hann ekki. Hann
hélt áfram að brosa, svo að það
skein í gulbrúnar tennurnar, brosti
og drap á ennið á sér með fingrin-
um. Svo sagði hann:
„Líttu á barnið, næst þegar hún
fer fram hjá.“
Að svo mæltu snýtti hann sér og
fór aftur að lesa.
Ég skildi hann ekki. Djúpt í
fylgsnum hugans fór ég að hugsa
um bamið, reyna að ímynda mér,
hvernig það liti út, móta lítið og
grett andlit og augu, sem voru á
litinn eins og... . Þá varð ég þess
var, að ég hafði aldrei séð barninu
bregða fyrir. Ég mundi aðeins eftir
svörtu skýli vagnsins og hvítum og
bungandi línlökum.
Ég reis á fætur. Konan kom eftir
stígnum. Það glampaði á gull-
spangagleraugun í skini haustsól-
arinnar og bréfrósirnar á hattinum
voru baðaðar rauðum geislum; hún
kom og hjalaði við barnið, laut á-
fram og hjalaði.
Ég gekk hjá henni, þvert yfir leið
hennar, og staðnæmdist fyrir aftan
hana, þegar hún var komin fram-
hjá.
í barnavagninum sá ég brúðu-
andlit úr gleri, sem brosti í blindni
að engu. Konan laut áfram og kitl-
aði brúðuna með fingrinum, eins og
móðir, sem leikur við barn sitt, og
hjalaði við hana. .. .babblaði tæpi-
tungu við brúðuna og hjalaði....
Ég kem ekki oftar í þenna garð.
Það er annar garður miklu fallegri
þarna hinum megin við götuna;
aðeins tíu mínútna gang í burtu.
Ég er þreyttur á þessum garði, ég
vil ekki vita af skrifstofunni svona
nærri mér, og ég vil ganga góðan
spöl, áður en ég borða hádegisbit-
ann. Og ég er þreyttur á fólkinu
hérna, til dæmis þessum karli, sem
les Adam Bede og annað ámóta
sálarfóður. .. . Það er garðurinn —
það er garðurinn! Hér er ómögulegt
að fá sæti,og dúfurnar ata út bekk-
ina. — Það eru dúfurnar — það eru
dúfurnar....