Dvöl - 01.04.1941, Blaðsíða 12

90
DVÖL
Kiimarfföll
Eftir Póri Baldvinsson
Kinnarfjöllin himinhá und hvitri mjöll
skjálfa öll í öldugljá sem álfahöll.
Hulda.
Inn með Skjálfandaflóa vestan-
verðum, og um 30 kílómetra inn til
lands frá botni flóans, liggur fjalla-
bálkur mikill og hrikalegur, sem
nefnist Kinnarfjöll. Fjöll þessi enda
að sunnan við Ljósavatnsskarð og
heitir þar Fornastaðafjall, en að
norðan við Flateyjardal og heita
þar Hágöng. Tvær sveitir liggja með
fjöllunum, sitt hvoru megin,
Fnjóskadalur að vestan, og norður
af honum Flateyjardalsheiði, og
Kaldakinn að austan, en nyrzti
hluti þeirrar sveitar heitir Nátt-
faravikur. Hæsti tindur í fjallakeðju
þessari heitirKambsmýrarhnjúkur;
er hann 1210 metrar á hæð, en
margir tindar eru þar yfir 1000
metra háir. Mjög eru Kinnarfjöll
sundurskorin á ýmsa vegu. Eru þar
ótal dalir og skörð, skálar og gil,
hamrabelti og hengiflug. Eilífar
fannir eru við efstu tinda og í
skuggsælum fjallaskálum og gilja-
botnum, en straumharðar ár ryðja
sér braut niður fjallahlíðar og sam-
einast öðrum ám í dölum niðri. Víða
falla ár- þessar um geysidjúp og til-
komumikil hamragil, svo sem Leik-
skálaá og Nýpá, Purká og Karlsá,
svo að nokkrar séu nefndar.
Meginhluti Kinnarfjalla er frem-
ur gróðurlítill. Þó eru undirhlíðar
fjallanna og bæjafjöllin sunnan til
mjög gróðursæl og víða vaxin
kjarri, lyngi og grasi upp til efstu
brúna. Dalir og skörð eru öll
óbyggð, enda flest þröng og gróð-
urrýr og leysir þar seint snjóa á
vorin. Þrír mjög gróðurríkir dalir
eru þó í fjöllunum, og eru þar hin
ágætustu afréttarlönd. Dalir þessir
heita Seljadalur, Finnstaðadalur og
Gönguskarð. Tíðfarin fjallaleið lá
A