Dvöl - 01.07.1945, Side 31

Dvöl - 01.07.1945, Side 31
DVÖL 173 raunar bæði skömm og gámán, ög sumir urðu til að ýta undir Drésa með hægð, en þóttust svo hvergi haía nærri komið, þegar farið var að skamma hann fyrir dónaskap- inn. Húsfreyju féll þetta afar illa og reyndi með bænum og banni að hafa Drésa ofan af þessu hátta- lagi, sem hún áleit stórskaðlegt fyrir heimilisbraginn. En Drési var orðinn svo forhertur í svívirðing- unni, að hann lét sér hvorki segj- ast við milda áminningu né þunga álösun. Þó hlífðist hann við, þegar húsfreyja var nærstödd. Eina ráð- ið, sem nokkuð dugði til þess að hann gleymdi braslifnaði sínum, var að setja hann inn á rúmstokk hjá Kidda litla og láta hann spila við hann lönguvitleysu, eða tálga fyrir hann dýr úr birkilurkum. Hann hafði smám saman komizt upp á lag með það. Húsfreyja vann það þó aldrei til mörg kvöld í einu að hafa Drésa þar inni í hj ónaher- berginu. Þó var henni hlýtt til hans og skildi að kærleiksleysi og hrakningar áttu mikla sök á van- köntum hans. Hann var eins og sjóvelkingur, sem hrekst fyrir stormi og straumi. Fáir höfðu lið- sinnt honum, enginn agað hann með mildri alvöru, engin ástúðleg hönd leitazt við að móta þetta hrjúfa efni. Á aðfangadagskvöldið sat Drési á rúminu sínu, þveginn og vatns- kembáur, í betri fötunum og fall- egu skyrtunni. Hann var mettur og ánægður, óvíst var að honum hefði nokkurn tíma liðið betur á að- fangadagskvöldi, enda strauk hann köttinn með mikilli natni. „Ég læt þetta hérna hjá þér, Andrés minn,“ sagði húsfreyja og lagði peysu og vettlinga á rúmið hjá honum. ,,Þú verður að láta þetta koma upp í kaupið mitt,“ sagði hann. „O, það held ég nú ekki, þetta sem er jólagjöf til þín.“ Þá leit Drési á hana rugluðum augum og orðlaus. Hún brosti og gekk i burtu. Drési skoðaði peysuna sína og strauk hana alla. Hún var úr hvítu þelbandi með útprjónuð- um bekk yfir brjóstið. Hann setti upp vettlingana, þeir voru tvíband- aðir. Án þess að muna eftir að taka þá ofan gekk hann inn í hjónaherbergið. Þar var húsfreyja ein fyrir. „Má ég kyssa þig á kinnina?11 spurði hann feiminn. Hún strauk ljósan hrokkinkoll hans. „Njóttu vel,“ svaraði hún þakk- arorðum hans. „Þegar ég var lítill fór ég í jóla- köttinn,“ sagði hann lágt. Svipur hans var barnslegur og klökkur. „Ég átti enga mömmu.“ — „Hvað er þetta, sem glampar á í lófa þínum?“ spurði húsfreyja, þegar hún laut ofan að Kidda litla til að bjóða honum góða nótt.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144

x

Dvöl

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dvöl
https://timarit.is/publication/619

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.