Dvöl - 01.01.1946, Síða 39

DVÖL
37
Krísuvíkurbœr.
IV.
Við göngum heim túnið í Krísu-
vik. Gamli maðurinn stendur hjá
kirkjunni sinni, og starir tóm-
látum augum á komumenn.
Við heilsum honum öll með
handabandi og biðjum um leyfi
til að skoða húsakynnin. Bóndi er
þögull en alúðlegur. Hann er víst
vanur slíkum heimsóknum, því
að marga fýsir að koma til Krísu-
víkur, bæði til að skoða brenni-
steinshverina, og eins til að sjá
fuglabjargið fræga, sem kennt er
við Krísuvík.
Þarna áttum við stutta viðdvöl.
Ferðinni var heitið yfir að fugla-
bjarginu, en þangað er rúmlega
klukkutíma gangur. — —
Nú finnst mér ekki úr vegi að
minnast lítið eitt á hið ágæta
samferðafólk. Áður hef ég nefnt
þá dr. Finn Guðmundsson og
Guðm. Kjartansson. Þeir voru
oftast fremstir í flokki, eins og
vera bar. Guðmundur fremur lítill
og snarmannlegur með hamarinn
góða í hendi sér, en dr. Finnur
risavaxinn og þreklegur, en vopn-
laus með öllu.
Ingólfur Davíðsson, grasafræð-
ingur, hafði tínu mikla spennta
að öxlum sér. Gekk hann bognu
baki vegna sífelldra athugana á
gróðri jarðar. Ingólfur er maður
þéttur á velli og þéttur í lund og
er mér hann að góðu kunnur.
Þarna var líka Geir Gígja, skor-