Búnaðarrit - 01.01.1966, Side 223
LANDBÚNAÐU rinn
217
og á annað þúsund frá einkastöðvum. NauSsynlegt er að
koma raforku á öll byggð býli á landinu hið allra fyrsta,
belzt frá samveitum, en þar senr ekki er liægt að koma
því við, þá frá einkarafstöðvum. Á þessum tímum fram-
fara og allsnægta sættir fólk sig ekki við að búa án raf-
orku um ófyrirsjáanlegan tíma.
Vélakaup. Á árinu 1965 var flutt inn mikið af landbún-
aðarvélum og mun meira en 1964. Nú voru fluttar inn
720 nýjar lijóladráttarvélar og 74 notaðar eða samtals
794 vélar, en það er 184 vélum fleira en fluttar voru inn
1964. Nú voru fluttar inn 349 sláttuvélar, 313 múgavélar,
717 snúningsvélar, 222 mjaltavélar og 625 ámoksturstæki.
Þá voru fluttar inn 24 beltadráttarvélar eða 4 fleiri en
árið áður. Þessar beltavélar eru ekki allar notaðar í land-
búnaðinum.
Framtíðarvi&horf. Enda þótt bændur liafi borið úr
býtum sæmilegar tekjur síðastliðið ár, og þótt þeir liafi
unnið ótrauðir að hvers konar framkvæmdum, og tækni-
þróun landbúnaðarins liafi fleygt fram á árinu, þá ríkir
ekki sama bjartsýni hjá bændum nú eins og á undanförn-
um árum. Margur bóndinn er uggandi um framtíð land-
búnaðarins. Yeldur því óvissa sú, er nú ríkir í afurða-
sölumálum landbúnaðarins og óðaverðbólgan, sem flæðir
yfir þjóöina, og nú með vaxandi þunga, með þeim afleið-
ingum að gera öllum atvinnuvegum, sem þurfa að fram-
leiða fyrir erlendan markað, fyrr eða síðar ókleift að
standa á eigin fótum í samkeppni við aðrar þjóðir. Síð-
ustu tvö árin hefur stórversnað aðstaða landbúnaðarins
til þess að selja á erlendum markaði það vörumagn, sem
hann framleiðir umfram það, sem þarf til neyzlu innan-
lands, vegna þess að verð á-landbúnaðarvörum erlendis
hefur ýmist staðið því nær óbreytt eða farið heldur lækk-
andi, á meðan óðaverðbólgan hér á landi hækkar frani-
leiðslukostnað og verðlag allt um 10—20% ó ári. Nú er
svo komið, að það öryggi, sem landbúnaðinum hefur veriö
veitt með lögákveðnum útflutningsuppbótum, ef með