Fréttablaðið - 16.01.2010, Qupperneq 34

2 fjölskyldan
Fjölskyldan kemur út mánaðarlega með helgarblaði
Fréttablaðsins. Ritstjórn: Sigríður Björg Tómasdóttir Hönnun:
Silja Ástþórsdóttir Forsíðumynd: Vilhelm Gunnarsson Pennar:
Roald Eyvindsson Ljósmyndir: Fréttablaðið Auglýsingar:
Benedikt Jónsson benediktj@365.is
Sigríður
Tómasdóttir
skrifar
KVIKMYNDIR
Tónleikarnir hafa það markmið að skemmta börnum og unglingum og kynna þeim sígilda tónlist,“ segir ítalski flautuleikarinn Pamela De
Sensi sem stendur fyrir tónleikaröð í
Salnum fyrir börn og fjölskyldufólk sem
ber heitið „Töfrahurð“.
Tónleikarnir sem haldnir eru á morgun
bera yfirskriftina „Hljóðin í frumskóg-
inum“ en á þeim eru slagverkshljóðfæri
í aðalhlutverki og er efnisskráin byggð
upp í kringum slagverk.
Ferð á tónleikana er samt miklu meira
en bara að setjast niður og hlusta. „Tón-
leikagestir geta mætt snemma. Það verð-
ur tekið á móti þeim af Götuleikhúsinu
og krakkarnir geta fengið andlitsmáln-
ingu ef þeir vilja. Krakkarnir eru einn-
ig hvattir til að mæta í dýrabúningi,“
segir Pamela sem er ítölsk en hefur verið
búsett hér á landi í sex ár.
„Ég bjó í Róm og skipulagði þar í mörg
ár svona fjölskyldutónleika og það var
alltaf draumur minn að standa fyrir við-
líka viðburðum hér á landi.“ Auk þess
að fá andlitsmálningu taka áhorfendur
mikinn þátt í tónleikunum. „Við bjóðum
krökkum að koma upp á sviðið, áhorf-
endur klappa taktinn með í verkunum og
ýmislegt fleira. Þetta eru ekki tónleikar
þar sem á bara að sitja og hlusta heldur fá
áhorfendur að taka þátt,“ segir Pamela.
Þannig má segja að upplifunin að fara
á tónleikana sé ekki bara sú að hlusta á
tónlist heldur minnir hún á leikhúsupp-
lifun. Dansarar úr Listdansskóla Íslands
koma einnig fram á tónleikunum þannig
að mikið gengur á í húsinu. „Það verður
að vera mikið að gerast á sviðinu fyrir
börnin, það er alveg nauðsynlegt,“ segir
Pamela. Tónleikarnir sjálfir taka um 45
mínútur í flutningi en Götuleikhúsið er
á ferðinni frá klukkan 12.30 þannig að
óhætt er að mæta snemma.
Tónlistin sem verður flutt er í fyrsta
lagi verk eftir Oliver Kentish, sem skrif-
að er fyrir slagverk og börn, en auk þess
tónlist eftir Jórunni Viðar, C. Deane,
K. Abe, I. Xenakis, D. Erb, K. Ahrendt.
Frank Aarnink slagverksleikari ber hit-
ann og þungann af tónlistarflutningn-
um en auk hans koma fram Sigurþór
Heimisson leikari, Margrét Stefánsdótt-
ir sópran, Katie Buckley hörpuleikari og
Pamela De Sensi.
Að sögn Pamelu hefur fjölskyldutón-
leikunum verið vel tekið. „Fólk er duglegt
að mæta snemma sem er mjög skemmti-
legt.“ - sbt
Áhorfendur slá taktinn
á fjölskyldutónleikum
Hljóðin í frumskóginum eru spennandi titill á spennandi tónleikum sem haldnir verða í Salnum á morg-
un. Skipuleggjandi þeirra og tónleikaraðar fyrir fjölskyldufólk, flautuleikarinn Pamela De Sensi, segir
algjöran draum að skipuleggja tónleika fyrir börn og unglinga.
Stemning Börn í búningi í Salnum.
Upplifun Nemendur úr
Listdanskóla Íslands
taka þátt í tónleikunum.
Tilfinningaflóð í kjölfar
fæðingar Heimildamyndin Le
Premier Cri eða Frumgráturinn
eins og hún heitir á íslensku
verður sýnd á frönsku kvik-
myndahátíðinni sem hófst í
vikunni. Hún fjallar um fæðingar
víða um heim eða eins ogstendur
í tilkynningu: „Hrífandi heimilda-
mynd þar sem því tilfinningaflóði
sem barnsfæðing kemur af stað
er lýst af mikilli nærfærni. Hér er
sögð töfrandi saga fyrsta gráts
ævinnar, sem staðfestir komu
manns í heiminn. Fæðingin er í
sviðsljósinu, um allan heim. Ólík
lönd, ólíkar þjóðir og ólík
menning er vettvangur þessarar
fallegu og óvenjulegu ferðar. Á einum sólarhring um allan heim mætast örlög ólíkra einstaklinga í
einni sameiginlegri upplifun; að koma barni í heiminn. Í myndinni er fylgst með komu raunverulegra
barna í heiminn og fyrstu upplifunum þeirra. Fæðingar í fjarlægum löndum eru eins ólíkar og
manneskjurnar eru margar.“
ÍS
L
E
N
S
K
A
S
IA
.I
S
S
F
G
4
20
40
0
4.
20
08
Degi barnanna minna lýkur yfirleitt með því að við foreldrarnir lesum fyrir þau bók eða bók-arkafla. Bækurnar sem verða fyrir valinu eru
af ýmsum toga, mjög oft myndabækur með stuttum
texta en við erum auðvitað farin að færa okkur upp
á skaftið eilítið enda eldra eintakið orðið fimm ára
og tími til kominn að bjóða upp á meiri fjölbreytni
í lestri. Þó að ég hefði haldið, áður en ég eignaðist
börn, að ég myndi velja bækur af mikilli kostgæfni
ofan í mín börn þá hefur reyndin frekar orðið sú að
við lesum allt sem til fellur, sem er ansi mikið því
bæði eru til á mínu heimili barnabækur frá því að
foreldrarnir voru litlir, frá frændfólki auk nýútkom-
inna bóka.
Gæðin eru auðvitað mjög misjöfn á þessum
bókum og þær reyna mismikið á taugar foreldr-
anna. Sumar eru ansi mikil steypa svo ekki sé meira
sagt, ég gafst reyndar upp á því að vera áskrifandi
að bókaklúbbi smábarna vegna ruglbóka sem fylgdu
annað slagið þeirri áskrift.
Nú er verið að lesa Bangsímon á heimilinu og þó
að ævintýri hans séu vel kunnug börnunum, þökk sé
klassískri Disney-mynd, þá tók aðeins lengri tíma að
tengja við bókina. Textinn er líka nokkuð þungur og
uppfullur af útúrsnúningum og húmor sem kannski
fer stundum fyrir ofan garð og neðan hjá börn-
um. Það virðist hins vegar ekkert trufla þau og þau
hlusta af athygli á ævintýri bangsans vitgranna.
Eftir að lestri lýkur hefur sá háttur verið hafður
á að þau mega fletta bókum sjálf áður en þau fara
að sofa. Það hefur ætíð gengið vel með drenginn.
Hann skoðar nokkrar bækur og sofnar svo. Hins
vegar ber svo við að stúlkan virðist haldin miklum
bókatryllingi sem felst í því að hún þarf alltaf að ná
sér í fleiri og fleiri bækur áður en hún lognast út af
þreytt í bókahrúgu.
Nú er vandinn hvernig við eigum að taka á þessu
máli. Eigum við að banna henni að ná sér í bækur
og setja upp í rúm eða eigum við bara að sýna mál-
inu skilning og líta á þennan bókaþorsta sem mikið
gáfumerki? Tilraunir til að fjarlægja bækurnar á
meðan hún er vakandi hafa ekki endað sérlega vel,
hún æpir bók! bók! og vill fá að „lesa sjálf“ eins og
hún segir.
Persónulega þykir mér mjög þægilegt að styðja
mig við þá uppeldiskenningu um þessar mundir að
hún sé tveggja ára og því á erfiðum aldri (the terri-
ble twos segja enskir) og frekja og fyrirtekt verði
fyrir bí þegar hún verður þriggja. Kemur svo í ljós
hvort að ég hef rétt fyrir mér síðar á þessu ári.
Í bili að minnsta kosti fær hún að halda upptekn-
um hætti, ná sér í þær bækur sem hún vill lesa og
rogast með þær í rúmið.
Bókatryllingur
stúlkubarns