Morgunn - 01.06.1929, Qupperneq 37

M O R G U N N
31
að skráin væri með hendi arfleiðanda. — Saga þessi var
rannsökuð af sálarrannsóknafélaginu brezka, og stað-
festi sú rannsókn áreiðanleik hennar, og virðist arfleið-
andi ekki hafa nefnt þessa síðari arfleiðsluskrá við nokk-
urn mann.
Þá er eitt dæmi upp á annan flokk fyrirbrigða,
nefnilega forspá. Árið 1913 (6. maí) sagði skygn kona
lafði Lodge, að hún mundi seinna meir búa uppi í sveit
og lýsti húsinu all-nákvæmlega, sem hún mundi búa í;
það væri á meðfram garðinum, húsið stæði á hæð, væri
gamaldags að útliti, þar væri kirkjuhurð yzt, engin tvö
herbergi eins, allstaðar væru þrep upp og ol’an, húsið
lágt, bygt úr eik, þar héngi gamlar myndir, — þar væri
stórt sumarskýli, úr gleri að framan, en þar inni væri
borð og stólar. Hún kvað húsið vera langt frá járnbraut-
arstöð. Lodge-f jölskyldunni þótti þetta skrítið, því að Sir
Oliver bjó þá og hafði búið um langt skeið í háskólaborg-
um, Lundúnum, Liverpool eða Birmingham og þótti ólík-
legt, að hann færi að grafa sig uppi í sveit. Lafði Lodge
skrifaði samt upp aðalatriðin af því, sem skygna konan
sagði, þegar í stað, og Raymond sonur þeirra hjónanna,
tók afskrift af því sama ár; eftir þessum uppskriftum er
lýsingin hér að framan, sem flestum virtist ótrúleg, eink-
um kirkjuhurðin. Nú líður og bíður; Raymond fellur í
stríðinu 1915, og árið 1919 segir Sir Oliver af sér rektors-
stöðunni við háskólann í Birmingham. Þau hjónin ætluðu
Því að fara úr hinu stóra húsi, sem þau höfðu búið í,
Mariemont við Edgbaston, og fá sér annað minna. Fyrir
uiunn miðla, sem móðir Raymonds kom til, lét hann í
Ijós áhuga á því, sem hann kallaði ,,húsaveiðina“ (eink-
um fyrir munn frú Leonord), og lýsti ýmsum húsum,
sem lafði Lodge hafði séð. Loks leigðu Lodge-hjónin hús,
en Raymond var ekki ánægður með það. Um sumarið
(seinasta júlí 1919) fór lafði Lodge til Vichy á Frakk-
landi og var þar nokkrar vikur. Á meðan kom hvað eftir
annað skeyti frá Raymond svohljóðandi: „Segðu mömmu