Morgunn - 01.06.1953, Qupperneq 28

22
MORGUNN
lasts, þótt hann aflaði sér fróðleiks um land, sem hann
ætlaði að flytja búferlum til, áður en til flutningsins kæmi.
Og það vitum vér, að allir munum vér einhvem tíma yfir-
gefa efnislíkama vom. Og ef kenning spíritista er röng,
þá ber oss einnig að ganga úr skugga um það, svo að vér
göngum ekki áfram í þeirri blekkingu.
Frá sjónarmiði trúar og siðfræði gefur spíritisminn ekki
tilefni til andúðar né haturs, þar eð sýna má fram á, að
hann bætir manninn fremur en spillir honum. En allt um
það gæti þó verið ástæða til að vera honum andvígur, eða
að minnsta kosti að láta hann eins og vind um eyrun þjóta,
og það er ef þessar kenningar, þrátt fyrir allt eru blekk-
ing. Jafnvel þótt sú blekking sé engum til tjóns, þá er það
skyld þjónusta við sannleikann, að hafa ætíð það, sem
sannara reynist, jafnt í þessu efni sem öðmm. En engan
hlut er unnt með nokkrum rétti að úrskurða réttan eða
rangan, sannleika eða lygi, fyrr en hann hefur verið þraut-
kannaður með öllum þeim tækjum og öllum þeim hugsan-
legum ráðum, sem vér eigum kost á. Og ef mannlegt
hyggjuvit þrýtur, til að fá endanlegt svar, þá er oss einnig
skylt að láta málið standa óúrskurðað. Þá verður hver að
trúa því, sem hann trúa vill.
Vísindin og spíritisminn.
Ég gat þess fyrr, að margir raunvísindamenn hefðu
lagzt gegn spíritismanum af þeim sökum, að þeir teldu
kenningar hans stangast við hin kunnu og óvéfengjanlegu
lögmál náttúrunnar. Þeir hinir sömu hafa að vísu einnig
verið andvígir trúarbrögðunum af sömu orsökum, en hafa
ef til vill látið þau afskiptalaus vegna þess, að þau fylgdu
mönnunum eftir, en spíritisminn var nýjung, og í þeirra
augum einungis ný hjátrú, sem raunvísindunum væri skylt
að berjast gegn. Allt of margir þessara ágætismanna hafa
kveðið upp þenna dóm að órannsökuðu máli. Og satt að
segja virðist mér ekki hægt að meta mikils nokkurn þann
úrskurð, sem upp er kveðinn án undanfarandi rannsóknar,