Morgunn - 01.06.1953, Page 52

46
MORGUNN
Þá var það einhvern daginn, að persónuleiki nokkur
gerði vart við sig og neitaði að nefna sig annað en „X“.
Þessi persónuleiki stóð að vitsmunaþroska langt fyrir ofan
önnu, Rut og Ralph. Anna sat við ritvélina og svaraði
með ritvélinni spurningum dr. Westwoods, sem ýmist voru
bornar fram munnlega eða skriflega, og þann veg átti
hann langar viðræður við hinn óséða gest um mörg heim-
spekileg vandamál. Svörin við spurningum dr. Westwoods
voru tíðum allt önnur en honum hefði hugkvæmzt sjálfum,
og þau voru langt fyrir ofan skilning önnu litlu. Hér var
á ferðinni jafningi dr. Westwoods, sem sjálfur er lærdóms-
maður. Hann stóð á öndinni af undrun. Gat það verið,
að hér væri hann aðeins að tala við sjálfan sig, eða sitt
annað „sjálf“? Hann var ákveðinn í að fá einhvern botn
í málið og sagði kvöld nokkurt við ,,X“:
„Ég trúi því ekki, að þú sért sá, sem gefið er i skyn. Þú
ert ekki annað en brot af mínum eigin huga, sem starfar
í gegn um önnu. En ég ætla að stinga upp á tilraun. Ef
þér heppnast hún, trúi ég þér. Annars ekki.“
Dr. Westwood sagði hinum ímyndaða „X“ lauslega frá,
í hverju þessi tilraun yrði fólgin, og ,,X“ skrifaði í gegn
um önnu: „Ég veit ekki, hvort ég get þetta, en ég vil
reyna það.“
Herbergjaskipun á neðri hæð hússins, þar sem tilraun-
imar voru gerðar, var á þessa leið: Fyrst var komið í
forstofu og gengið til hægri þaðan inn í setustofu, en við
hliðina á henni í framhlið hússins var borðstofan. Á bak
við borðstofuna var eldhúsið og smáherbergi við hliðina
á því, en inn í bæði þau herbergi varð að ganga úr borð-
stofunni. 1 stóli á miðju gólfi í smáherberginu sat Anna,
en um opnar dyr þaðan mátti sjá inn í borðstofuna, yfir
kringlótt borðstofuborð og hlaðborð við endavegginn.
Tilraunin var þessi: Dr. Westwood átti að binda fyrir
augu önnu, sem sat í stólnum á miðju gólfi í smáherberg-
inu. Þá ætlaði hann að ganga aftur á bak inn um dyra-
opið í borðstofuna, þaðan aftur á bak inn um dyraopið í