Morgunn - 01.06.1953, Qupperneq 56

50
MORGUNN
framburði. En Bláskinni sagðist hafa lært enskuna hjá
trúboða nokkrum, sem numið hafði skólalærdóm sinn í
Oxford. Eftir þetta talaði þessi kynlegi Bláskinni auðveld-
lega af vönam önnu.
Enginn dásvefn eða trans kom til. Anna var glaðvak-
andi og þegar henni sýndist, greip hún fram í fyrir Blá-
skinna, gerði sínar eigin athugasemdir við það, sem hann
var að segja, hélt skýrri hugsun sinni og sjálfstæðri dóm-
greind á allt, sem fram fór. Þetta miðilssamband hennar
var eins og hún gæti stutt á rafmagnshnapp og haft það
gersamlega á sínu valdi, hvort Bláskinni fengi að tala eða
ekki.
Hvað sagði Bláskinni, eftir að hann fékk að tala af
vörum önnu? Hér er ekki tími til að rekja það. Hann
sagði mest frá sjálfum sér, lífi sínu, meðan hann var
Indíáni á jörðunni, og það athyglisveröasta var, hve furðu-
lega þekkingu hann sýndi á lífi og högum Indíána, og hve
nútímatæknin kom honum gersamlega á óvart. Maður
nokkur, sem trúði alls ekki á möguleika fyrir sambandi
við látna menn, en var sérfræðingur í veiðiaðferðum og
lífi skóganna, átti einu sinni langt tal við Bláskinna af
vörum önnu, og féll í stafi af undrun yfir samtalinu.
Mál mitt fer að verða nokkuð langt, en mig langar til
að láta yður heyra, hvernig dr. Westvvood segir frá þess-
um tilraunum sínum. Það er lærdómsrikt fyrir alla, sem
fást við sálrænar tilraunir, eða vilja kynnast aðferðum
manns, sem kunni að reka þær af viti. Eftir þriggja ára
tilraunir með stöðuglega vakandi gagnrýni, var hann nú
kominn að þeirri niðurstöðu, að hvað, sem væri hér á
ferðinni, væri ómögulegt að skýra þessi fyrirbrigði sem
ómeðvitað undirvitundarstarf önnu, í heild. Hann segir frá
á þessa leið:
,,Eg batt fyrir augu hennar á þann hátt, að fyrst lagði
ég baðmullarleppa yfir hvort auga fyrir sig og batt síðan
fyrir augun marg-samanlagðri munnþurrku. Þá fékk ég
henni í hendur bók og bað hana að lesa upphátt úr bók-