Morgunn - 01.06.1953, Síða 64

58
MORGUNN
aður eiginmaður minn, Steve. Hann var nákvæmlega eins
útlits eins og meðan hann dvaldi hér á jörðinni, eins eðli-
legur, eins raunverulegur. Það lá við að það liði yfir mig.
Ég komst í svo mikla geðshræringu, að séra Dickson sleit
fundinum, þangað til ég var búin að jafna mig. Ég er viss
um, að enginn, sem ekki hefur verið á slíkum fundi, getur
gert sér neina hugmynd um, hvílík áhrif þetta hafði á
mig. Þegar fundinum var haldið áfram, líkömuðust margir
aðrir ástvinir mínir, sem látnir voru.“
Dr. M. A. Bulman í San Francisco, þekktur læknir og
mikilsvirtur sálarrannsóknamaður, skýrir svo frá sams-
konar fundi, sem haldinn var heima hjá séra Dickson:
„Minnie Brown, andastjómandi séra Dickson, líkamaði
sig sem barn og gekk um í herberginu hjá okkur og talaði
bæði við mig og séra Dickson.“ Læknirinn segir ennfrem-
ur: „Faðir minn og móðir mín líkömuðu sig bæði og stóðu
fyrir framan mig, og andlit þeirra, sem eru mér svo kær,
voru algerlega skýr og eðlileg. Eftir að þau voru horfin,
kom Indíánahöfðingi, skreyttur sínum jarðnesku tignar-
merkjum. Hann var sannarlega sérkennilegur með alla
fjaðraskreytinguna og sveipaður í teppi.“ Samhljóða mörg-
um öðmm segir Bulman, að séra Dickson hafi setið fyrir
utan byrgið, svo að allir gátu séð hann á meðan á fund-
inum stóð, og ræddi hann sjálfur við hina ástúðlegu vini
handan að, sem líkömuðust á fundinum.
Annar meðlimur safnaðarins, frú Madeleine Pierce, San
Fr., sagði frá sinni reynslu á opinberum fundi. Frú Pierce
kom til séra Dickson til þess að fá griffilteikningu af and-
legum leiðtoga sínum, Indíánastúlku, sem kallast Rauða
Lily, og sat hún í fundarherberginu í fullu dagsljósi beint
á móti byrginu, og hélt hún á tveim töflum, sem hún
hafði haft með sér. Hún sleppti aldrei þessum töflum og
enginn annar snerti þær. Séra Dickson sat við hægri hlið
hennar, fyrir utan byrgið. Á meðan hún sat í fullu dags-
ljósi og beið eftir Juanita, sem er látin listakona, sem
búizt var við að myndi gera teikninguna, opnaðist byrgið