Morgunn - 01.12.1957, Qupperneq 28

114
MORGUNN
var uppi Camile Bredif, mikilhæfur miðill fyrir líkamleg
fyrirbæri en hann komst ekkert áfram í Frakklandi
fyrir stefnu Allan Kardecs og varð að fara til Rússlands
til að fá rétta meðferð og viðurkenningu á hæfileikum sín-
um. Og svo einstrengingslegur var A. K., að eftir að mesti
miðill þeirra tíma, og líklega mesti miðill síðari alda, D.
D. Home, tjáði sig opinberlega andvígan endurholdgunar-
kenningunni, virti hann ekki viðlits lengur þann merki-
lega og ágæta mann.
Allan Kardec var allt um að gera, að mynda og móta
spíritíska trúarheimspeki og lífsskoðun. Þetta lá honum
í svo miklu rúmi, að hann gleymdi sjálfur kröfunum um
skilyrðislausa sannleiksleit og umburðarlyndi í þeirra
garð, sem gátu ekki orðið honum samferða um að trúa á
endurholdgun. Menn geta orðið „rétttrúaðir" og „dogma-
tískir“ á fleiri sviðum en í hinni kirkjulegu guðfræði.
Allan Kardec var afsláttarlaus og drengilegur boðberi
þess sannleika, sem hann taldi sig hafa fundið, og hann
var einlægur í baráttuviljanum. Sama árið og Bók miðl-
anna kom út, gerðist furðulegur atburður:
Bóksali nokkur í Barcelóna á Spáni, sem var skoðana-
bróðir Allan Kardecs, bað hann að senda sér ákveðna tölu
af bókum um spíritisma. Um það bil 300 bækur fóru í póst-
inn til hans. Þegar bækurnar komu til Barcelóna, kröfðust
tollverðir að tollur yrði greiddur af bókunum. Tollurinn
var að sjálfsögðu greiddur, en samt var bóksalanum neit-
að um bækurnar, af þeirri ástæðu, að biskupinn í Barce-
lóna segði, að bækurnar væru hættulegar hinni kaþólsku
trú. Trúvillingadómstóllinn lét nú gera bækurnar upptæk-
ar. Þá krafðist Allan Kardec þess, að fá bækurnar sendar
sér aftur, til Frakklands. Þeirri kröfu var neitað með til-
vísun þess, að bækurnar væru einnig hættulegar kaþólskri
trú í öðrum löndum. Ríkissjóðurinn spánski hélt tollinum,
neitaði að endurgreiða hann. Verndarandi Allan Kardecs
ráðlagði honum að hafast ekki frekar að, láta málið ganga
sinn gang, því að það myndi opna augu margra fyrir þessu