Morgunn - 01.12.1957, Qupperneq 34

120
MORGUNN
þvert yfir akveginn og stefna að okkur. Hann dró á eftir
sér fæturna, sem voru klæddir ilskóm. Undir annarri hendi
sér hélt hann á geysistóru mortéli en í hinni hafði hann
stóran mortélsstaut úr postulíni. Hinir heilögu voru ósköp
viðutan og virtust naumast taka eftir þessum gamla
manni, þar sem hann tyllti sér niður á randstein einn,
fyllti pípuna sína vandlega, kveikti í henni, skorðaði síðan
mortélið milli fóta sinna og tók þvínæst upp úr vasa sín-
um bláan gimstein, sem glitraði og tindraði í sólargeisl-
anum.
Hann lagði gimsteininn í mortélið og muldi hann þar í
marga parta. Klukkustundum saman sat hann og muldi,
unz gimsteinninn var orðinn að hvítu sáldri í mortélinu.
öðru hvoru litu heilögu mennirnir á brjóstvirkisgarðin-
um við og gáfu gaum því, sem gamli maðurinn var að
aðhafast.
Þegar hann hafði lokið þessari iðju sinni, lagði hann
postulínsstautinn til hliðar, en tók mortélið og setti það á
brjóstvirkisgarðinn. Nú gengu heilögu mennirnir, hver af
öðrum, að, tóku hnefafylli sína af hvíta sáldrinu og fleygðu
því út í geiminn, en ég hallaði mér fram af garðinum og
sá hvemig sáldrið þyrlaðist niður í öllum regnbogans lit-
um, unz það hvarf mér. En þegar ég starði betur, sá ég
jörðina eins og koma nær mér og þá sá ég, hvernig sáldrið
settist á yfirborð hennar, og eins glöggt og ég stæði við
hlið þeirra, sá ég mannverumar vera að leita. Skyndilega
fann einn maðurinn á jörðunni sáldurskorn, en tryllings-
leg óp hans kölluðu hundruð og þúsundir annarra manna
þar að, og þeir tóku kornið, létu það í stórar gullöskjur
og byggðu yfir það kirkju.
Annarsstaðar á jörðunni sá ég aðra menn finna annað
korn af sáldrinu, og þeir, sem fundu það, byggðu yfir
það háskóla, þyrpingu af rauðum húsum, með tumum og
musterishvolfum þökum. Þar sem þriðja kornið fannst,
byggðu mennirnir sjúkrahús og ný vísindagrein þaut þar
upp.