Morgunn - 01.12.1957, Qupperneq 67

M 0 R G U N N 153
Hefir þessi hugsjón nokkuru sinni nálgazt það að hafa
verið framkvæmd hér á jörðu?
Já. — Og þá hvar?
Áreiðanlega í sálum fjölmargra einstaklinga, sem
hvorki létu neyða krossinum upp á sig né báru hann með
nauðung, heldur tóku honum fúslega og báru hann síðan
eins og heilagt sigurtákn.
Já, e. t. v. í sálum einhverra nafnlausra og umkomu-
lausra einstaklinga, en aldrei meðal forystumannanna,
aldrei meðal valdhafanna.
Jú, einnig þar. Grátlega sjaldan,, en þó einnig þar, einn-
ig þar. Hann framkvæmdi þetta kvekarinn alkunni, Willi-
am Penn, sem stofnaði Pensylvaníunýlenduna forðum í
Vesturheimi og stýrði henni síðan eftir lögum fjallræð-
unnar.
Jú, það er rétt, en hann dó í geðveikrahæli í London,
einmana og yfirgefinn. Já, hann gerði það, en samt beið
hann ekki ósigur, heldur þeir, sem komu honum á kné.
Það var hræðileg saga og þó er hún heilt guðspjall.
Fáar undantekningar má nefna, en var þessi kristin-
dómur nokkurntíma ætlaður oss jarðneskum mönnum,
þýðir nokkuð að vera að predika hann hér? Já, til þess
var hann oss fluttur og til þess galt meistari hans hið
hræðilega dýra verð.
Hefir þessi kristindómur þá verið boðaður, predikaður?
Albert Schweitzer segir, og hann er ekki einn um það,
að kristindómur sjálfs Krists sé naumast til á jörðunni
og hafi raunverulega aldrei verið til, nema í byrjun.
I þessum vægðarlausa dómi er sorglega mikill sannleik-
ur. Menn gáfust fljótlega upp við eftirbreytni Krists, hina
skýlausu kröfu Fjallræðunnar um að lifa lífi Krists, lifa
predikun hans, og breyttu kristindóminum í endurlausn-
artrú langsamlega fram yfir það, sem frumheimildirnar
um sjálfa kenningu Jesú í guðspjöllunum gáfu tilefni til.
Menn völdu hinn léttari veg. Þeir drógu fjöður yfir hina
skýlausu kröfu Krists um eftirbreytni og aðhylltust trúna