19. júní - 19.06.1990, Side 12

, , tg hef ekkert markvert að
segja og góða reyndu að hafa þetta stutt"
segir Elsa og er ekkert sæl með að láta
hafa sig í viðtal. Við setjumst nú samt niö-
ur við kaffiborðið í hlýlegri einstaklingsíbúð
Elsu í Dvalarheimilinu Silfurtúni í Búðard-
al. Eftir miklar fortölur ætlar hún að gefa
lesendum 19. júní innsýn í lífshlaup sitt.
Hún heitir fullu nafni Kristín Guðmunda
Elísabet Þórólfsdóttir, fædd í Vonarholti
Strandasýslu þ. 20. nóvember árið 1917.
Elsa bjó ásamt manni sínum Tryggva
Gunnarssyni í Arnarbæli í Dalasýslu.
Tryggvi lést árið 1953 frá 10 ungum börn-
um. Þaó elsta var 14 ára, það yngsta 2 ára.
ÞÁ KOSTUÐU
SOKKARNIR
SJÖ KRÓNUR
í stofunni hjá Elsu blesir við mikið af fall
egri handavinnu; flos og margar gerðir af
ísaumi, m.a. stór borðdúkur úr fínu lérefti
allur saumaður blómakrönsum. Litunum
er raðað af smekkvísi og engir tveir kransar
eru eins. Þennan dúk mætti eins nota á
röngunni, svo fallegur er frágangurinn. Og
ég get ekki stillt mig um að spyrja; Hvenær
hafðir þú eiginlega tíma til að gera
alla þessa fallegu hluti?
,,Það má alltaf finna tíma. Þó var hann
ekki mikill meðan börnin voru ung, þá
saumaði ég flestar flíkurnar á þau og sjálfa
mig. En ég hef alltaf haft gaman af handa-
vinnu." Bætir svo við: ,,Mikið hefði nú
verið gaman að geta ,ært. Um það hef ég
oft hugsað - hefði maður fengið að læra
t.d. handmennt, eða söng, eða á hljóð-
færi. Mér finnst að börnin ættu að vera
ánægð núna að fá að læra og velja hvað
þau vilja - en það geta þau flest núorðið."
Þú ert fædd í Strandasýslu, eru ættir
þínar þaðan?
,,Já, það má eiginlega segja það - foreldr-
ar mínir voru báðir af Ströndum, þó var
ElísabetGuð-
munda Kristín
fékkriddara-
krosshinnar
íslensku fálka-
orðu fyrir hús-
móður- og
uppeldisstörf
ásíðasta ári.
Húnerorðin
72ára. Hvern-
ig lífi lifði
hún? Birna
Lárusdóttir á
Brunnásótti
hana heim...
móðir mín fædd í Skógum í Reykhólasveit
en hún er af Tröllatunguætt. Tengdadóttir
mín, sem er að glugga í ættfræði, sagði
mér fyrir stuttu að langamma mín hefði
verið héðan úr Dölunum. Hún hét Elín
Kjartansdóttir frá Svínaskógi. Ég var fimm
ára þegar við fluttum að Fjarðarhorni, Gufudal.
Við vorum fjórar systurnar og svo var hjá
okkur alla tíð hún Sigríður móðuramma
mín. Nú er Vonarholt löngu komið í eyði,
enda harðbýlt þar. Löngu seinna kom ég
þar aftur með tengdadóttur minni og þá
stóð enn uppi kjallarinn sem pabbi hafði
hlaðið úr handhöggnu grjóti. Ég minntist
þess þá að eitt sinn vorum við að borða
svið og blessunin hún amma sem var svo-
lítið hjátrúarfull sagði mér að brjóta málbein
í þrennt og stinga beinunum í vegginn.
Þegar ég kom þarna aftur fór ég að hugsa
hvernig gat ég eiginlega potað beinunum
þarna - veggurinn er svo fallega hlaðinn
að hvergi sást smuga".
Hvað varstu gömul þegar þú fórst úr
foreldrahúsum?
„Ég varð 18 ára um haustið þegar ég fór
að heiman, einn veturinn, með báti til Flat-
eyjar og þaðan með strandferðaskipi til
Reykjavíkur. Þá var eiginlega ekki um neitt
að ræða annað en vistir þar. Fyrst bjó ég
hjá konu sem ég þekkti og hún útvegaði
mér fyrstu vistina. Kaupið var svona 30 kr.
á mánuði - það þætti hlægilegt núna. Ég
skal segja þér að annan veturinn í Reykja-
vík átti ég lítið af peningum og þá kostuðu
sokkarnir 7 krónur. Ég hafði ekki efni á
þeim, hvað þá á kjól fyrir jólin. Þá var það,
að stúlka sem ég þekkti og hafði gert ýmis-
legt fyrir, að hún gefur mér blessunin í jóla-
gjöf - það var víst eina jólagjöfin - eina
sokka og 5 kr. Það var stór gjöf.
Og á sumrin, varstu í vistum þá?
„Vanalega fór ég heim á sumrin. Efnin
þar leyfóu ekki að tekin væri kaupakona.
Það var þá heldur að teknir væru kaupa-
menn og þá oft í samvinnu milli bæja. Það
var oft að það væri samvinna um sláttinn".
Þú hefur þá ferðast milli Reykjavíkur
og Fjarðarhorns vor og haust, en
hvenær kemurðu í Dalina?
„Ég hafði mikla löngun til að læra og síð-
asta veturinn minn í Reykjavík var ég í
kvöldskóla með vinnunni. Sérstaklega
langaði mig að fara í handavinnudeildina
í Kennaraskólanum - þess vegna fór ég í
kaupavinnu í Árnessýslu. Með því vildi ég
ná í aura til að komast í Húsmæðraskólann
12