19. júní - 19.06.1992, Blaðsíða 22
Ég sameina öll áhuga-
málin í einn farveg
eftir Biyndísi Kristjánsdóttur
Þær eru ekki margar konurnar á íslandi sem eru blaðaútgefendur og gefa út sitt
eigið blað en ein þeirra er Þórunn Gestsdóttir. Á þessu ári kemur út fimmti ár-
gangur af blaðinu hennar, ferðatímaritinu Farvís, sem að vísu heitir nú Farvís-
Áfangar. I viðtalinu sem hér fer á eftir kemur fram hvernig þessi hörkuduglega
kona, sem fór út á vinnumarkaðinn eftir að hafa eignast fimm börn og verið
heimavinnandi húsmóðir í 18 ár, hefur nú náð því að vinna við það sem henni þyk-
ir skemmtilegast.
Við spyrjum fyrst: Hvernig stóð á því
að þú fórst út í blaðaútgáfu?
„Ég var búin að vera nokkuð lengi í
þessum ferðamálafarvegi. Ég var flug-
freyja á árum áður, fór síðan í leiðsögu-
mannaskóla og vann sem
leiðsögumaður bæði hér
heima og á Ítalíu. Nú, og
svo var ég í blaðamennsku.
Ég held að það hafi verið
árið 1985 að DV byrjaði
með sérstök skrif um ferða-
mál og ég sá um þau. Um
tíma var ég ritstjóri Vikunn-
ar, en eftir að ég hætti því
fór ég aftur að skrifa viku-
lega um ferðamál í DV og
það var eiginlega á þeim
tímapunkti sem þetta hófst.
I tengslum við vinnuna
hafði ég séð og keypt ara-
grúa af erlendum tímaritum
um ferðamál, sem heilluðu
mig, svo að ég fór að velta
því fyrir mér hvers vegna
svona tímarit væri ekki til
hér. Að vísu var eitt ferða-
tímarit á markaðnum,
Áfangar, en stefna þess var
að skrifa um Island.
Ferðamynstur íslendinga
hafði breyst gífurlega. Áður
fóru stórir hópar á sólar-
strendur um hásumarið en
nú eru íslendingar aftur á
móti farnir að ferðast allan
ársins hring. Fara t.d. til
Asíulanda, Kanaríeyja eða
Flórída ef þeir vilja komast
í sólina um vetrartímann.
Nú er orðið almennt að
fólk fari í ferðalög og það fer í fleiri og
styttri ferðir en áður, viðskiptaferðir og
kynnisferðir hvers konar. Þess vegna
fannst mér að ferðatímarit hlyti að eiga
hljómgrunn hjá þjóðinni - og þóttist nú
reyndar alveg fullviss um að svo væri.
Auk þess vissi ég að hér eru um 6000
manns sem vinna að ferðamálum.
Þarna hlaut líka að vera markhópur sem
væri tilbúinn að taka á móti ferðatíma-
riti þar sem ekki átti aðeins
að vera efni fyrir hinn al-
menna ferðamann heldur
einnig skrifað um það sem
væri að gerast í atvinnu-
greininni.
Hugmyndin fannst mér
svo spennandi að ég gat ekki
losnað við hana nema að
prófa þetta. Nú, svo fór ég af
stað og þá sagði fólk gjarnan
við mig: „Hvað, ætlarðu að
fara að gefa út eitt tímaritið
enn? Hér er svo mikið af
tímaritum." Það var auðvit-
að rétt því ég held það séu
400 tímarit skráð á landinu."
Hvernig var fyrsta blaðinu
tekið?
„Ég tel að því hafi bæði
verið mjög vel tekið en einn-
ig að ég hafi fundið fyrir
ákveðnu afskiptaleysi. Mið-
að við þennan almenna
áhuga á ferðamálum þá
fannst mér fólk ekki átta sig
á því nógu fljótt hvað hér
var á ferðinni; hvað það get-
ur haft mikið gagn af því að
lesa blaðið."
En heldurðu að þú hafir
þá náð til þess hóps fólks
sem vill lesa sér til áður en
farið er til útlanda?
„Já, og ég held að ég hafi
náð nokkuð vel til fólks sem
Ritstjóri og eigandi tímaritsins Farvís-Áfangar, Þórunn Gestsdóttir.