Sólskin - 01.07.1932, Síða 21

19
til ungans. Verður fýllinn þá að lokum, eftir lang'an
eltingaleik, neyddur til að æla upp ætinu, sem ung-
anum var ætlað, og hirðir kjóinn það óðara, en vesl-
ings fýllinn má snúa við og finna nýja björg handa
unga sínum. Fýllinn ber n. 1. ekki ungunum faíðuna
í klóm sjer, nje heldur í nefinu, heldur gleypir hann
hana og ælir henni svo ofan í ungann. Er oft ein-
kennilegt, að heyra ánægjuargið í unganum, þegar
gamli fýllinn er að gefa honum að borða, og, hálf
stendur í unganum á milli þess að hann er að heimta
meira.
Súla d flugi.
2*