Sólskin - 01.07.1932, Blaðsíða 16

14
■orði, að Paradís hlyti að vera bygð verum með slík-
um dýrðarljóma.
Það er sagt, að hina fagurlitu fugla sje einkum
að finna í hitabeltinu og fari sjaldan saman fagur
búningur og fögur söngrödd. En svo er víða í nátt-
úrunni, að einn hefii- það, sem annan vantar. Ætti
því enginn að öfunda annan, heldur gleðjast af því,
sem gott er og fagurt í fari annara,
Söngur.
Söngfuglana er einkum að finna í tempruðu belt-
unum. Þeir munu vei'a feður allrar tónlistar á jörð
vorri. Þegar hún var verri bústaður en hún er nú,
og áður en mannleg eyi'u urðu til, ómuðu söngyar
fuglanna. Og enn er svo, að fátt veitir meiri unað en
fagur fuglasöngur kringum bústaði mannanna. Slíkt
verður þó aldrei, nema börn og- fullorðnir elski fugl-
ana og láti að minsta kosti vera að ónáða þá. Þeir
vita fljótt um hugi manna til þeirra og haga sjer
þar eftir. Eða hvers vegna eru allir fuglar vorir
styggir og varir um sig nema æðarfuglinn? Þessi
eina fuglategund er svo gæf að strjúka má eggja-
mæðurnar í hreiðrunum, án þess að þær róti sjer. Það
er af því, að æðurin hefir lært að skoða manninn
vin sinn, þar sem aðrir fuglar óttast hann eins og
vjer tígrisdýr, eiturslöngur og önnur illkvikindi. Með
vaxandi fegurðarsmekk Islendinga, mun þeim lær-
ast að hafa unun af að hæna að sjer fuglana, virða
þá fyrir sjer og taka af þeim ljósmyndir, en hrylla