Sólskin - 01.07.1932, Side 41

39
Herdubreid.
gengum því til náða, með sinn grashnausinn hvor
undir höfðinu og Gefjunarteppi yfir okkur.
Klukkan 2 að morgni vakti dr. Lamprecht okk-
ur. Við bjuggumst í skyndi. Jeg skotraði augun-
um upp eftir fjallshlíðinni, og mjer fanst hún all
óárennileg. Herðubreið hafði lengst af verið talin
ógeng, uns Þjóðverji einn, dr. Reck að nafni, gekk
þar upp sumarið 1908, en nágrannar Herðubreið-
ar, þeir Mývetningarnir, vildu draga orð hans í efa,
mest sakir þess, hve fljótur hann hafði verið í ferð-
um. Síðan hafði engin tilraun verið gerð til að
ganga á fjallið fyr en okkar. En nú skyldi sjeð,
hvort fært væri. En ef satt skal segja, þá greip sú
hugsun mig, þarna um morguninn, þar sem við stóð-
um tilbúnir við tjaldið, að förin mundi verða árang-
urslaus, svo brattar virtust mjer herðar fjallsins.