Fréttablaðið - 04.12.2010, Side 60

2 fjölskyldan
Flestar af mínum barnabókum urðu til þegar ég var kennari en ég vann þá líka mörg sumur sem leiðtogi í sumarbúðum drengja í Vatna-
skógi. Þar þurfti ég að vera tilbúinn á
hverjum degi með sögur sem ég spann
á staðnum,“ segir Þórir S. Guðbergsson,
kennari, félagsráðgjafi og rithöfundur,
en eftir hann liggur fjöldi unglinga- og
barnabóka auk þýðinga.
Bókin Tóta tíkarspeni eftir Þóri kom
fyrst út árið 1978. Hún hefur nú verið
endurútgefin en Þórir vann hana í sam-
vinnu við syni sína, Hlyn Örn og Krist-
in Rúnar, þá ellefu og þrettán ára. Þórir
segir samvinnu feðganna hafa styrkt
böndin milli þeirra. „Hlynur Örn var
aðalteiknarinn. Hann var nýgreindur
með sykursýki og fárveikur þarna en það
er ekki að sjá á myndunum. Við unnum
allt í sameiningu og það kostaði stund-
um svita og tár. En það styrkti okkur alla
sameiginlega og ég hafði virkilega unun
af því að vinna með þeim.“
Á erfiðum tímum eins og íslenskt sam-
félag gengur nú í gegnum segir Þórir
hætt við að börn verði útundan. Fólk
verði að gefa sér tíma með þeim. „Máli
skiptir að eiga samleið með sínum börn-
um. Það er helsta aðalástæða þess að
bókin um Tótu kemur út aftur á þessum
tímum rótleysis. Sagan kemur inn á mörg
atriði; í byrjun líður Tótu illa og fer að
stríða. Hún reynir að tala við fullorðna
fólkið en það hefur enginn tíma. Hún fer
þá ein út í skóg og fer að tala tréð sem
hefur nógan tíma og líður betur eftir það.
Boðskapurinn er hvernig mannleg sam-
skipti gefa öllum aðilum mikið.“
Þórir segir lestrarstundir með börnum
dýrmætar. Sjálfur á hann fjögur börn og
las fyrir þau frá fæðingu. „Við töluðum
við þau í vöggunni, sungum eða lásum.
Það spannst svo upp í sögu og lestrar-
stundir. Ég sé eftir því hvað ég skrif-
aði litið niður af því sem þau sögðu og
spurðu. Nú á ég líka þrjú barnabörn sem
er yndislegt að fá svona í ellinni.“ - rat
Fjölskyldan kemur út mánaðarlega með helgarblaði
Fréttablaðsins. Ritstjórn: Sigríður Björg Tómasdóttir Hönnun:
Silja Ástþórsdóttir Forsíðumynd: Anton Brink Pennar: Hrefna
Sigurjónsdóttir, Steinunn Stefánsdóttir Ljósmyndir: Frétta-
blaðið Auglýsingar: Benedikt Jónsson benediktj@365.is
Foreldrar þurfa að vera á stöðugu varðbergi gagn-vart hættum í umhverfinu. Ekki þó aðeins þeim sem geta orðið börnunum skeinuhættar eins
og bílar á hraðferð, illa girtir byggingagrunnar og
lúmskar tjarnir. Nei, líka þeim sem geta komið þeim
sjálfum í bobba, sérstaklega þegar þeir eru á hrað-
ferð.
Sem móðir tveggja og hálf árs stúlku þarf ég að
vera stanslaust á tánum til að lenda ekki í seinlegum
uppákomum sem krefst þolinmæði og útsjónarsemi að
komast út úr. Tökum nokkur dæmi:
Þegar við mæðgurnar vöknum á morgnana er nauð-
synlegt að við komum strax við á klósettinu áður en
stelpan sleppur fram í stofu. Ef ekki, getur reynst
þrautin þyngri að spóla til baka og fá hana til að
bursta tennur og fara á klóið. Tíu mínútna seinkun
þar.
Þegar við erum að taka okkur til verð ég að forðast
að nefna leikskólann. Því þótt henni þyki ekki leiðin-
legt í leikskólanum finnst henni ömurlegt að fara
þangað. Ef mér verður á að nefna leikskólann getur
það þýtt mótþróa í öllu sem á eftir fylgir. Korter hér.
Kisur eru stórhættulegar, ég forðast þær, sérstak-
lega ef við erum seinar fyrir. Aðdráttarafl þeirra er
slíkt að það getur kostað í fyrsta lagi langa töf og í
öðru lagi miklar fortölur að koma barninu inn í bíl.
Það sem virkar best að segja er: „Nú ætlar kisa að
fara heim að sofa.“ Ég hef stundum reynt að stugga
við kisunum svo lítið beri á. Verst hvað kettirnir í
hverfinu virðast mannblendnir. Fimm mínútur hér.
Ef allt leggst á eitt er ljóst að við verðum allt of
seinar bæði í leikskóla og vinnu. Því er til mikils að
vinna að vera á tánum á morgnana.
Seinni part dags skiptir ekki eins miklu máli að
komast hratt áfram. Þó eru nokkrar hættur sem best
er að vara sig á: Kringlan er til dæmis bannstaður.
Barnið mitt kann svo sem að haga
sér nokkuð skikkanlega í verslunum
en versta martröð foreldra hlýtur að
vera hinar ýmsu hringekjur og barna-
leik tæki sem dreift er um alla verslun-
armiðstöðina. Slík tæki koma frá hinum
vonda enda þykir stúlkunni sjálfsagt
að stoppa við hvert og eitt þeirra til
að prófa og njóta. Annað stórvara-
samt er veggurinn með hár-
skrautinu í verslunum, nammi-
barinn og hinir ýmsu sjálfsalar.
Við foreldrarnir erum líklega
allt of oft á hraðferð og ættum
að reyna að hægja aðeins á og
leyfa börnunum stundum að
njóta þeirrar skemmtunar sem
okkur þykir tímasóun.
Babú hætta á ferð
Sólveig
Gísladóttir
skrifar
BARNVÆNT
Undraveröld Disney Vel er
tekið á móti fjölskyldum á
veitingastaðnum Nítjándu í
Turninum í Kópavogi, en þar var
fyrir skemmstu opnað skemmti-
legt leikherbergi innréttað í anda
ævintýraheims Disney. Meðan
foreldrarnir hafa það gott á
veitingastaðnum geta börnin
dundað sér í leikherberginu við að
kubba, lesa blöð og bækur og
notið þess að horfa á myndir úr
smiðju Disney í afslöppuðu og
fallegu umhverfi. Öryggi barna var
haft til hliðsjónar við hönnun
herbergisins og um helgar eru í
því starfsmenn sem hafa auga
með ungu gestunum.
Disney-herbergið er hluti af þeirri fjölskylduvænu stefnu sem Nítjánda veitingastaður leggur upp
með. Þá er einnig gaman að segja frá hinu sérsniðna Disney-hlaðborði sem boðið eru upp á á
kvöldverðarstaðnum, með réttum úr Stóru Disney matreiðslubókinni, svo sem Guffa-lasagna,
Bjarnabófapylsur og pasta að hætti Lísu í Undralandi. Nánar á www.veisluturninn.is.
Samveran er svo dýrmæt
Bókin Tóta tíkarspeni eftir Þóri S. Guðbergsson hefur verið endurútgefin. Hún kom fyrst út árið 1978 en
Þórir vann bókina í samvinnu við syni sína. Hann segir samveru foreldra og barna vera mjög dýrmæta.
Margrét Sæberg nuddari / Guðmundur Hallbergsson
Sími 661 2580 • logy@logy.is • www.logy.is
Besta
jólagjöf
ársins!
Til sýnis,
prufu
og sölu
til jóla
við jólatréð
á 1. hæð
Kringlunnar.
4 ár á Íslandi / Þýsk snilld
Ríkur maður Þórir segir
yndislegt að fá barnabörnin
í ellinni. Samverustundir
fjölskyldunnar séu dýrmæt-
ar. Hér er hann ásamt sonar-
dóttur sinni Elvu Qi Kristins-
dóttur, átján mánaða.
FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON