Frjáls verslun - 01.10.2003, Síða 24

FORSÍÐUGREIN: UPPÞOT í VIÐSKIPTALÍFINU
Davíð sagði viðskipti bankans vegna brotthvarfs Jóns Ólafssonar úr íslensku
viðskiptalífi hafa haft á sér þann brag að verið væri að versla með þýfi.
Uppþot Davíðs
að fer ekki á milli mála að föstudagurinn 21. nóvember
2003 fer í sögubækurnar í íslensku viðskiptalifi - og þjóð-
lífi. Þá efndi Davið Oddsson forsætisráðherra til „föstu-
dagsuppþots“ vegna kaupréttarsamninga Sigurðar Einarssonar,
stjórnarformanns Kaupþings Búnaðarbanka, og Hreiðars Más
Sigurðssonar, annars tveggja forstjóra bankans. Kaupréttar-
samningarnir voru kynntir þjóðinni daginn áður. Davíð var
ofboðið og þjóðinni lika, enda fagnaði hún viðbrögðum forsæt-
isráðherra og líka þeir sem ekki eru vanir að styðja hann. Dav-
íð mótmælti á táknrænan hátt hinum háu Jjárhæðum í kauprétt-
arsamningunum tvímenninganna og kaupverði sem var 730
milljónir króna undir markaðsverði þennan dag með því að
skunda í Kaupþing Búnaðarbanka við Austurstræti og taka út
þau 400 þúsund sem hann átti þar á bók.
Jafnframt sagði hann að viðskipti bankans
vegna brotthvarfs Jóns Olafssonar úr
íslensku viðskiptalifi hefðu haft á sér þann
brag að verið væri að versla með þýfi.
Skömmu fyrir klukkan íjögur þennan fræga
föstudag gáfu þeir Sigurður og Hreiðar Már
út tilkynningu þar sem þeir drógu samninga
sína til þaka.
I ýmsum viðtölum við þá Sigurð og Hreið-
ar Má hefúr komið fram að þeir telji að
samningarnir hafi verið nfistök í ljósi þeirra
viðbragða og viðhorfs sem þeir fengu og að
íslenskt samfélag væri ekki undir svona
samninga búið þótt þeir væru gerðir að
erlendri fyrirmynd. Engu að síður væru
samningarnir sjálfir eðlilegir þótt kaupréttur-
inn væri vissulega hár og að þeir hafi þess
vegna ákveðið að ganga frá samningunum
án krókaleiða og horfa til hins alþjóðlega
samkeppnisumhverfis sem íslenskt atvinnu-
lif væri að feta sig inn í. Gagnrýni á aftur-
virkni samninganna hafa þeir svarað á þá
leið að samningar þeirra hafi verið lausir frá
því í júní og að afar óheppilegt hafi verið að stjórnin gæti ekki
staðfest samkomulag þeirra við launanefnd iýrr en í nóvember,
einkum vegna þess hve verðmæti bankans hafi aukist mikið á
síðustu mánuðum. Þá telja þeir að það sé ekki sjálfgefið að bréf-
in eigi eftir að hækka sjálfkrafa í verði næstu fimm árin, eins og
flestir hafa gefið sér.
Ljóst er að kaupréttarsamningar Sigurðar og Hreiðars Más,
uppþot forsætisráðherra, afar þung orð þingmanna í garð þeirra
Kaupþingsmanna, og síðast en ekki síst afdráttarlaus viðbrögð
almennings, verða til að skerpa á umræðunni um viðskipalífið á
næstu vikum og mánuðum - og hvert það stefni og vilji stefna.
En Davíð greip „mómentið“ þennan föstudag og lék leikritið
til fúlls. 33
VIÐSKIPTASAGA STOÐVAR 2
Sápuóperan endalausa
Sápuóperan um Stöð 2 hófst árið 1986 þegar ofurhugarnir
Jón Ottar Ragnarsson, Hans Kristján Árnason og Ólafur
H. Jónsson stofnuðu Stöð 2 með nánast ekkert eigið fé.
Jón Óttar varð sjónvarpsstjóri og andlit stöðvarinnar. Utsend-
ingar hófust haustið 1986. Stofnkostnaður stöðvarinnar var
mikill og át hið litla eigið fé upp á svipstundu.
Stöðin byrjaði þess vegna á því að skulda og reyndist það
mesti dragbíturinn næstu árin. Raunar urðu skuldirnar til
þess að þremenningarnir misstu fýrirtækið úr höndum sér
um þremur árum síðar. Sönnuðust þar orð skáldsins, að þeir
njóta ekki endilega eldanna sem fýrstir kveikja þá.
Skuldir Stöðvar 2 voru mestar við Verslunarbankann og það
var raunar hann sem tók fýrirtækið úr höndum þremenning-
anna undir lok ársins 1989; en bankinn var þá að sameinast fjór-
um öðrum bönkum undir heitinu Islandsbanki. Upphófst þá
mikill darraðardans. Bankinn hafði átt viðræður við forráða-
menn Heklu, Vifilfells, Hagkaupa, Prentsmiðjunnar Odda og
við Arna Samúelsson í Bíóhöllinni (síðar Sambíóunum). For-
24