Morgunn - 01.06.1964, Blaðsíða 22

16
MORGUNN
þess konar vitrunum, sem hafa átt sér stað í vöku. Hins
vegar hefur starfsemin verið fólgin í því, að skapa á fundum
fárra manna, sérstök skilyrði, með aðstoð miðla, til að ná
sambandi við fólk, sem hefur kvatt jarðlífið og flutt yfir á
næsta tilverusvið, og fá með þeim hætti eins mikla vitneskju
og unnt er um það líf, sem er i vændum. — Þó að ég hafi
ekki verið skráður meðlimur í Sálarrannsóknafélaginu, hef
ég allt frá æskuárum mínum haft mikinn áhuga á starfsemi
þess, mikið um þetta lesið, og lagt jafnan við eyrun, þegar
einhver sagði frá merkilegri dularreynslu sinni. Ég hef einn-
ig margsinnis verið á tilraunafundum, þar sem ágætir miðl-
ar hafa starfað, bæði þar, sem mikil kunnátta var fyrir
hendi um meðhöndlun miðilsins og þar, sem var lítil kunn-
átta. Á einum þessara funda kom fyrir slys, af völdum van-
kunnáttu, og skal ég segja ykkur nánar frá þessu, ef verða
mætti til varnaðar því, að nokkurt ykkar valdi þess konar
slysi, undir sams konar kringumstæðum.
Umræddur fundur var haldinn í húsi einu hér í bænum
íyrir 28 árum, og voru tíu menn á fundinum. Til stóð að
leita frétta að handan, með aðstoð manns, sem taldi sig
hafa miðilshæfileika, þó að það væri lítt reynt. Hálfrokkið
var í stofunni, og sátu menn í hring og héldust í hendur. —
Þegar búið var að syngja sálma nokkra stund, tóku augu
fundarmanna að hvarfla í áttina til manns þess, er vænzt
var af að leysti af hendi miðilsþjónustuna. En ekki var enn-
þá á honum að sjá neina breytingu. Allt í einu heyrðist kven-
rödd, úr gagnstæðri átt, mæla lágt en greinilega: „Nei, ert
þú kominn, Kristján minn?“ Allra augu litu þangað. Það var
elzti þátttakandinn í fundinum, kona um sjötugt, er mælti
orðin. Hún hallaðist upp að baki hægindastólsins, er hún
sat í, mjög föl á vangann og með ókennilegan svip á andlit-
inu. Nafnið, sem hún nefndi, var nafn manns hennar, sem
hafði látizt fyrir nokkrum mánuðum. — Ef fundarmenn
hefðu allir setið rólegir, myndi allt hafa gengið sinn venju-
lega gang. En gamla konan átti son, sem sat þarna í hringn-
um, og honum varð mjög bilt við, stóð upp, sleit hringinn, og
J