Morgunn - 01.06.1964, Qupperneq 47

MORGUNN
41
einnig til annar sannleikur, sem er okkur opinberaður, og
ekki er unnt að skoða sem venjulega aukningu þess forða,
sem fyrir er. Sá sannleikur er hvorki matur né drykkur,
heldur fremur í ætt við matarlystina sjálfa, en hún verður
aðeins aukin með því að efla heilbrigði líkamans. Trúin er
slíkur sannleikur. Hún veitir lífi okkar hin réttu starfsskil-
yrði og gefur um leið starfinu eilíft gildi. Hún felur í sér
hið rétta mat þeirra hluta, sem við keppum eftir, og gæðir
okkur þeim anda sjálfsafneitunarinnar, sem er einkenni og
aðall hins sanna manns.
Trúin er mannlegu eðli jafn nauðsynleg og heilbrigðin er
líkamanum. Heilsuna er ekki unnt að gefa mönnum á sama
hátt og þegar gullpeningur er lagður í lófa manns. En skapa
má skilyrði til batnandi heilsufars. Ekki er heldur unnt að
kenna trú í skólum og skipa henni þar á bekk með öðrum
námsgreinum, t. d. stærðfræði og þess háttar. Enginn skóla-
eftirlitsmaður er þess umkominn að meta árangur slíks
náms, enginn prófdómari fær um að gefa þar réttar eink-
unnir. Það sem öllu skiptir, er að skapa það umhverfi, þar
sem trúin fái náð eðiilegum vexti og þroska.
Spurningin um það, hvers vegna hið illa sé til í veröld-
inni er í rauninni hið sama og að spyrja um það, hvers
vegna þessi heimur sé ófullkominn og hvers vegna hann hafi
verið skapaður. Við verðum að viðurkenna, að þetta gat
ekki öðruvísi orðið. Sköpunin hlýtur að vera ófullkomin og
gerast smátt og smátt. Og það er tilgangslaust að spyrja
hvers vegna við séum til.
Hin raunverulega spurning er þessi: Er ófullkomleikinn
ævarandi? Er hið illa sá veruleiki, sem aldrei breytist? Fljót-
ið á sin takmörk, bakka báðum megin. En er fljótið ekkert
annað en árbakkarnir? Eru bakkarnir það eina, sem máii
skiptir, varðandi fljótið? Eru ekki ái'bakkarnir einmitt þær