Morgunn - 01.06.1964, Qupperneq 58

52
MORGUNN
kemur, ekki aðeins með von í hjarta, heldur í þeirri full-
vissu, sem þekkingin veitir? Getur þú heilsað honum alger-
lega öruggur og óttalaus? Þetta eru spurningar sem miklu
varða, bæði þig og mig.
Þegar faðir minn var ungur maður, velti hann fyrir sér
þessum spurningum. Hann leitaði til sóknarprestsins síns
til þess að fræðast af honum um lífið eftir dauðann. En
presturinn klappaði honum bara góðlátlega á öxlina og
sagði: „Vertu ekki að brjóta heilann um það, ungi maður“.
Sem kristinn prestur hefði hann átt að vita það, að Kristur
lifir, og minnast orða hans: „Sjá, ég er með yður alla daga
allt til enda veraldarinnar“. En þeir prestar eru til enn þann
dag í dag, sem efast um, að Jesús hafi birzt lifandi eftir
dauðann.
Trúin á framhaldslífið er jafngömul elztu trúarhugmynd-
um mannkynsins. Góðar heimildir eru fyrir því færðar, að
hún sé að minnsta kosti 160 þúsund ára gömul. Umbúnaður
líka á meðal Neanderthalsmanna, sem vera mun hinn elzti
kynflokkur, sem leifar hafa fundizt um í Evrópu, bendir á
trú þeirra á framhaldslíf mannsins eða anda hans eftir lík-
amsdauðann. Þeir lögðu hjá hinum látnu axir og áhöld úr
steini, er þeir töldu verða þeim að haldi í nýrri tilveru. Trú-
arbrögð heimsins eru grundvölluð á yfirnáttúrlegum fyrir-
bærum. „Hjátrú!“ segja þeir efagjörnu. Má vera, að ein-
hverju leyti. En enginn skyldi þó láta sér til hugar koma, að
dulsýnir, dulheyrnir og önnur slík dulræn fyrirbæri sé hug-
arburður einn, og aðeins fundið upp fyrir hundrað árum eða
svo, eftir að spíritisminn kom til sögunnar í sinni núverandi
mynd. Samband við andlegan heim hefur ávallt verið fyrir
hendi, en spíritisminn hefur opnað mönnum leið til aukins
skilnings á því. Kirkjudeildirnar segja: Trúöu. Spíritisminn
segir: AflaÖu þér þekkingar.
Dulræn reynsla almennings hefur oft meira sannana- og
sannfæringargildi en þau fyrirbærin, sem á miðilsfundum
gerast. Og tala þeirra, sem fyrir slíkri reynslu hafa orðið,
er ótrúlega há. Ef ég spyr tíu menn, sem ekki telja sig spírit-