Morgunn - 01.06.1966, Blaðsíða 17

MORGUNN
11
þar sem ríki guðs eða Krists sé að koma. Menn virðast hafa
haldið, að andagáfurnar fylgdu yfirleitt skírninni og menn
yrðu þannig með einhverjum hætti hluttakandi í hinu æðra
vitundarstigi Krists. Þó er það auðséð, að fleiri andar hafa
kvatt sér hljóðs á fundunum en þeir, sem Kristi fylgdu, svo
að nauðsynlegt þótti að prófa andann (I. Jóh. 4,1). Til dæm-
is hefur það komið fyrir í Korinthusöfnuðinum, að andar
hafa formælt Jesú, og segir því Páll, að einungis þeir andar,
sem segi Drottinn Jesús, séu frá Guði.
Af þessu er auðsætt, að frumsöfnuðirnir í kristninni höfðu
ekki þá skoðun, sem sumir trúaðir menn þykjast nú hafa af
vanþekkingu, að allir andar séu frá hinum illa, og að safn-
aðarsamkomur hinna fyrstu kristnu manna hafa um margt
verið nauðalíkar miðilsfundum. Andamennirnir, sem Páll
talar um í Kor., hafa efalaust verið það, sem nú er nefnt
miðlar. Sjálfur talar liann tungum og hefur séð sýnir marg-
sinnis, tekið á móti fyrirskipunum frá verum annars heims.
Spámennirnir og lækningakraftaverkamennirnir voru miðl-
ar, er töluðu í hrifningarástandi eða transi, eins og það er
nú kallað. Og hið sama átti sér auðvitað stað um spámenn
Gamla testamentisins, völvurnar í Delphi og okkar fornu
spákonur. Allt þetta fólk hefur talið sig innblásið af goð-
mögnum annars heims, er töluðu af vörum þess. Vér sjáum
af þessu, að öll trúarbrögð, og þá ekki sízt kristindómurinn,
eru sprottin upp úr jarðvegi sálrænna fyrirbrigða, og hvað
er þá eðlilegra og nauðsynlegra en að kristin kirkja leggi al-
úð við að rannsaka þessi fyrirbrigði og mynda sér sem rétt-
asta hugmynd um þau?
Skynjun af öðrum lieimi?
Ef þessi fyrirbrigði eru skynjun af öðrum heimi, sem þau
sjálf hafa ávallt haldið fram, hvernig mætti það þá vera til
styrkingar trúnni, að hætta að gefa þeim gaum og stimpla
þau án allar athugunar hégóma einn og blekkingu? Ég er
viss um, að hvar sem þessar vitranir hverfa, doðna trúar-