Morgunn - 01.12.1970, Qupperneq 32

110
MORGUNN
séS það, sem þó má kalla þeirra stærstu uppfinningar. Þetta
eru afrek andans, sem ekki verður þreifað á með höndunum
fremur en PK orkunni. Að sjálfsögðu eru þau leidd af sýni-
legum staðreyndum. En það sama er einnig að segja um PK.
Hinn minnsti vottur af nýrri þekkingu, jafnvel þótt óljós sé,
getur reynzt afar mikilvægur og afdrifaríkur vísindamannin-
um. Hagnýt notkun hans og ábatavænleg er svo allt annað mál.
Til hvers mun sannanleg tilvist sálarorkunnar leiða? Hún
sýnir, að hugurinn eða sálin, sem ekki er efniskennd, hefur
eigi að síður sýnileg áhrif á efniskennda hluti. Og enda þótt
ekki hafi tekizt að sanna þá hluti enn nema í smáum stíl, þá
bendir allt til þess, að þessi andlega orka sé hafin yfir lögmál
efnisins. Og hvað er það þá, sem stjórnar þessari orku? Og
hvaða takmörk eru henni sett? Ef það er rétt, að þar skipti
hvorki stærð efnishlutanna, efni þeirra, lögun þeirra og fjöldi
þeirra né heldur fjarlægðir neinu máli, hvað er það þá, sem
þar einkum kemur til greina? Yfirleitt þurfa nú allar þessar
spurningar frekari rannsókna.
En á þessu stigi málsins er unnt að segja það, að með upp-
götvun PK orkunnar er stigið eitt af hiinum stærstu sporum á
leið okkar til skilnings á raunverulegu eðli mannsins og stöðu
hans i alheiminum. Og þetta skref er í fullu samræmi við þau
spor, sem áður liafa stigin verið á þessum sviðum, svo sem dul-
skyggni rannsóknirnar. PK orkar beint á efnislega hluti. Dul-
skynjunin veitir hinum skyggna þekkingu án skynjunar með
hinum venjulegu skynfærum efnislíkamans. Hvert er grund-
vallarsambandið hér á milli þessara dulrænu fyrirbæra, sem
virðast vera ólík að verulegu leyti? Og hvar á að skipa þeim
sess á bekk hinnar kerfisbundnu heildar náttúrunnar? Hér
verðum við að rekja slóðina til eðlilegra tengsla þessara ný-
uppgötvuðu staðreynda við það, sem þegar er fundið, rannsak-
að og viðurkennt, og skipa því þar þann sess, þar sem það á
bezt heima.